Ludzie mają na myśli wiele różnych rzeczy, gdy mówią, że mają zawroty głowy. Zawroty głowy to zawroty głowy związane z zbyt szybkim obracaniem się w kółku lub jakby świat wirował wokół ciebie. Zawroty głowy mogą być bardzo niewygodne i czasami mogą prowadzić do nudności lub wymiotów. Trudno jest wstać z łóżka, a co dopiero chodzić i wykonywać zadania, które musimy wykonywać każdego dnia. Podczas gdy większość przyczyn zawrotów głowy nie zagraża życiu, niektóre z nich są bardzo poważne, podobnie jak udar mózgu w tylnej części mózgu w pobliżu móżdżku. Z drugiej strony, wiele rodzajów zawrotów głowy można łatwo leczyć prostymi manewrami, takimi jak pozycjonowanie głowy. Najczęstsze przyczyny Najczęściej osoby, które doświadczają zawrotów głowy lub zawrotów głowy, będą miały jedną z najczęstszych przyczyn. Łagodny pozorny zawał pozycyjny (BPPV) Czy zawroty głowy są prowokowane przez zmianę pozycji głowy? Jeśli tak, przyczyną może być łagodne napadowe zawroty pozycyjne (BPPV), jedna z najczęstszych przyczyn zawrotów głowy. Zaburzenie to spowodowane jest przez mały kryształ zwany otolitem, który zwykle znajduje się w bezpiecznej odległości w środku ucha środkowego (ucisk i stek). W BPPV otolit pęka i wchodzi do jednego z trzech kanałów, które zwykle sygnalizują, że nasze ciało obraca się w przestrzeni. Kryształ powoduje zmiany ciśnienia w kanale, które oszukują ciało, aby uwierzył, że się obraca, nawet gdy stoi. Powstałe zamieszanie powoduje zawroty głowy. Vert Zawroty głowy BPPV mają tendencję do występowania w krótkich epizodach i są wywoływane przez obrót głowy, ponieważ przesunięcie głowy może spowodować poruszanie się otolitu w kanale, powodując błędne sygnały do mózgu. Dobrą wiadomością jest to, że seria konkretnych manewrów głowy (nazywanych manewrem Epleya) może być wykorzystana do przeniesienia otolitu z kanałów, gdzie nie może powodować większego dyskomfortu. Czary trwające mniej niż minutę są często spowodowane BPPV. Dłuższe okresy ostrego zawrotu głowy mogą być spowodowane problemem w uchu wewnętrznym, takim jak obwodowa przedsionków lub zespół Meniere’a lub zawroty głowy centralnej, co oznacza problem z pniem mózgu, który można znaleźć w udarze lub migrenach przedsionkowych. Choroba Meniere’a Ucho wewnętrzne zawiera błoniastą torebkę, która unosi się w cienkiej warstwie płynu. Wewnątrz tego worka jest bardziej płynny, ale innego rodzaju. Uważa się, że choroba Meniere’a jest spowodowana brakiem równowagi między płynną przestrzenią wewnątrz worka a płynem znajdującym się poza workiem, w którym gromadzi się zbyt dużo płynów. Jest to znane jako hydrops endolifatyczny. Choroba zwykle pojawia się pomiędzy 30 a 50 rokiem życia i powoduje ataki zawrotów głowy, utratę słuchu i dzwonienie w uszach. W przeciwieństwie do BPPV, ataki mogą trwać od 20 minut do kilku godzin naraz. Podobnie jak w przypadku innych postaci zawrotów głowy, prawdopodobnie pojawi się oczopląs. Ataki mogą się różnić w zależności od miejsca, od kilku razy w tygodniu do mniej niż raz w roku. Po 5 do 15 latach zawroty głowy stają się mniej poważne, ale bardziej stałe, a utrata słuchu może stać się trwała, chociaż całkowita głuchota w uchu dotkniętym chorobą jest rzadka. Choroba Meniere’a może być zdiagnozowana przez lekarza bez żadnych dodatkowych testów, ale czasami przydatna jest audiometria. Nie znaleziono leczenia, które powstrzymałoby postępujące zmiany w uchu wewnętrznym, ale leki mogą pomóc w pojawieniu się objawów. Przedsionkowe zapalenie nerek Choroba ta występuje pod wieloma innymi nazwami, w tym przedsionkowym zapaleniem nerwów, zapaleniem błędnika, zapaleniem błony śluzowej nerek i ostrą przedsionkową przedsionkową. Zaburzenie zwykle ustępuje całkowicie samoistnie, ale powoduje w międzyczasie bardzo niewygodne zawroty głowy. Uważa się, że zaburzenie to jest spowodowane stanem zapalnym nerwu przedsionkowego wywołanego przez wirus – chociaż istnieją jedynie minimalne dowody na poparcie tej teorii. Rozpoznanie zapalenia nerwu przedsionkowego jest zwykle wykonywane przez lekarza badającego ciebie i zadającego ci pytania, chociaż można wykonać badania, aby wykluczyć inne przyczyny, takie jak udar. Zawroty głowy z powodu zapalenia nerwu przedsionkowego zwykle ustępują w ciągu kilku dni, ale czasami dochodzi do łagodnego braku równowagi resztkowej, który utrzymuje się przez wiele miesięcy. Nie jest jasne, czy jakiekolwiek konkretne leczenie jest użyteczne, chociaż wielu lekarzy zaleci krótki kurs prednizonu steroidowego na podstawie nielicznych danych potwierdzających tę praktykę. Paroksyzmia przedsionkowa Czasami ataki zawrotów głowy trwają tylko kilka sekund, ale mogą występować wiele razy dziennie. Niektórzy lekarze uważają, że może to być spowodowane naciskiem naczynia krwionośnego na ósmy nerw czaszkowy, co prowadzi do uczucia zawrotów głowy. Inni lekarze skrytykowali brak dobrych danych na poparcie tej teorii. Na przykład, do 30 procent zdrowych osób ma również naczynia krwionośne, które stykają się z nerwem przedsionkowo-ślimakowym, zgodnie z artykułem w Journal of Vestibular Research .Niektórzy sugerują, że zabieg chirurgiczny może być wykorzystany do usunięcia nacisku położonego na nerwy przez naczynia krwionośne, ale inni odkryli, że pomocna może być także niska dawka karbamazepiny (lek przeciwskurczowy). Biorąc pod uwagę niepewne dowody na obecność naczyń krwionośnych jako winowajcy, najlepszym sposobem leczenia jest stosowanie leków. Migrena przedsionkowa Podczas gdy poprzednie przyczyny zawrotów głowy prowadzą do tzw. Zawrotów obwodowych, co oznacza, że zawroty głowy spowodowane są przez coś poza mózgiem i pniem mózgu, możliwe jest również zawroty głowy od problemów w samym mózgu, który nazywa się "zawrotami głowy". centralne "zawroty głowy. Jedną z najmniej poważnych przyczyn tego centralnego zawrotu głowy jest migrena przedsionkowa. Migreny są zazwyczaj uważane za powodujące bóle głowy, ale atypowe migreny mogą powodować praktycznie każdy przejściowy objaw neurologiczny, w tym osłabienie, mrowienie, drętwienie i zawroty głowy. Ból głowy jest jednak technicznie wymagany do postawienia diagnozy migreny przedsionkowej. Inne objawy migreny, lub początek zawrotów głowy z typowymi wyzwalaczami migrenowymi, mogą być pomocne w postawieniu diagnozy. Krwawoczasowy przejściowy atak niedokrwienny (TIA) Pień mózgu otrzymuje większość dopływu krwi przez tzw. Krążenie tylne. Dwie tętnice kręgowe łączą się, tworząc tętnicę podstawną, która wysyła gałęzie, które wysyłają krew odżywczą na pień mózgu i grzbiet mózgu. Jeśli tętnice w mózgu są tymczasowo blokowane przez skrzep krwi, komórki mózgowe mogą zacząć głodować. Jeśli skrzep krwi się rozpuści, objawy ulegną poprawie, a zdarzenie to nazywane jest przemijającym atakiem niedokrwiennym. Jeśli skrzep pozostanie, to prowadzi do udaru z trwałym deficytem. Ponieważ pień mózgu zawiera centra naszego ciała dla równowagi, w tym przekaźniki dla wszystkich informacji wysyłanych do mózgu z ucha wewnętrznego, zawroty głowy są częstym objawem krążenia wstecznego. Więcej informacji na temat innych ważnych funkcji pnia mózgu, takich jak oddychanie, ruch i wiele innych. Z tego powodu objawy trądziku w obrębie kręgosłupa TIA są uważane za ostrzeżenie o potencjalnie większych problemach, które nadejdą. Na szczęście rzadko zdarza się, że kręgosłupa TIA powoduje tylko zawroty głowy i nic więcej. Pień mózgu to mały obszar o wielkości tak dużej jak kciuk i pełen ważnych nerwów. Jeśli uszkodzenie zostanie wykonane na jednej części pnia mózgu, inne będą prawdopodobnie również dotknięte, co doprowadzi do dodatkowych objawów neurologicznych. Z tego powodu lekarze chętnie odkrywają oznaki "centralnego" zawrotu głowy, co oznacza zawroty głowy wynikające z pnia mózgu, a nie z nerwu przedsionkowego lub ucha wewnętrznego. Czynniki ryzyka TTE kręgowców są prawie identyczne jak w przypadku innych postaci niedokrwiennej choroby naczyniowej, takich jak udar. Aby uzyskać więcej informacji o ustalaniu, czy zawroty głowy są poważne, przeczytaj o zawrotach głowy. Rzadkie przyczyny Czasami przyczyną zawrotów głowy jest w rzeczywistości coś rzadkiego. Mimo że te rzadkie przyczyny zawrotów głowy występują rzadziej, ważne jest, aby pamiętać o tych innych diagnozach, aby twoje objawy nie zostały pomylone z czymś bardziej powszechnym. Rzućmy okiem na te niezwykłe przyczyny zawrotów głowy. Autoimmunologiczna wewnętrzna choroba ucha Czasami układ odpornościowy uszkadza część naszego własnego ciała w celu inwazji infekcji. Kiedy to nastąpi – gdy organizm sam się zaatakuje – jest określane jako zaburzenie autoimmunologiczne. Jeśli zdarzy się to w uchu wewnętrznym, może powodować progresywne utratę słuchu, a także zawroty głowy. Około jedna czwarta takich osób będzie miała inne choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń rumieniowaty układowy, guzkowate zapalenie tętnic lub ziarniniak Wegenera. Około połowa z tych osób zareaguje na kortykosteroidy. Wstrząsy labiryntowe Wstrząsy często powodują bóle głowy, nudności, wymioty i zawroty głowy. Poczucie zawrotów głowy po wstrząśnieniu mózgu może być skutkiem urazu narządu przedsionkowego po uderzeniu w głowę. W zależności od rodzaju urazu może być krew w uchu wewnętrznym. Chociaż zazwyczaj jest to najgorsze bezpośrednio po urazie głowy, zawroty głowy mogą pojawić się i zniknąć po pewnym czasie. Czasami może dojść do rozwoju pourazowych zmian gradientu ciśnienia między komponentami ucha wewnętrznego (obrzęki endolimficzne), prowadzącymi do zespołu Meniere’a. Przetoka pachwinowa Urazy głowy, ciężki uraz lub obrażenia spowodowane zmianami ciśnienia (np. Podczas nurkowania z akwalungiem) mogą czasami prowadzić do nieprawidłowego połączenia między częściami ucha, które nie powinny być połączone. Nieprawidłowe połączenie między dwoma regionami ciała, które nie są zwykle połączone, nazywa się przetoką. Objawy przetoki okołosercowej są często pogarszane przez zmiany ciśnienia zewnętrznego lub wewnętrznego, takie jak kichanie, wysiłek, kaszel lub głośne dźwięki. Zmiany w wysokości mogą również zaostrzyć objawy, takie jak latanie samolotem lub nawet jazda windą. Rozpoznanie przetoki okołolimfatycznej może być trudne, chyba że opisano przypadek incydentu. Leczenie polega zwykle na odpoczynku z podniesioną głową i unikaniu wszelkich form wysiłku. U osób, które nie poprawiają się przy takim leczeniu, może być konieczna operacja. Dehiscencja kanału Innym pokrewnym zjawiskiem jest pękanie, w którym połączenie między dwiema komorami nie jest kompletne, ale kość może być cieńsza niż zwykle. Przykładem może być rozerwanie kanału nadrzędnego ucha wewnętrznego, które powoduje unikalne objawy, takie jak zawroty głowy wywołane dźwiękiem. Mniej więcej połowa ma autofonię, co oznacza, że słyszą wewnętrzne dźwięki, takie jak własny głos, bicie serca, a czasem nawet ruchy oczu w niepokojąco głośnej głośności. Otoskleroza Otoskleroza to dziedziczne zaburzenie, w którym dochodzi do ponownego wchłonięcia kości, a nowe ucho kostne pojawia się w uchu środkowym i wewnętrznym. Zwykle zaczyna się to między drugą a czwartą dekadą życia. Rezultatem jest obustronna progresywna utrata słuchu. Około 20 procent osób z otosklerozą ma również zawroty głowy lub brak równowagi, co jest wynikiem zniszczenia ucha wewnętrznego. Inni mogą rozwinąć się w endocytarnych obrzękach z zespołem Meniere’a. Audiogram może być pomocny w postawieniu diagnozy. Zawroty głowy epileptyczne Rzadko kiedy zawroty głowy mogą być spowodowane napadami. Wiele osób zna typowe napady toniczno-kloniczne (napady grand mal), ale w rzeczywistości istnieje wiele różnych typów bardzo różnych objawów. Nieprawidłowa aktywność elektryczna może wystąpić w częściach mózgu, które przetwarzają układ przedsionkowy. Do określenia, czy zaklęcia mają charakter epileptyczny, można użyć elektroencefalogramu (EEG). Niektóre osoby mogą mieć napad padaczkowy przed napadami przedsionkowymi, które mogą pomóc wskazać na możliwą diagnozę. Malformacja Chiari Wada Chiari I to wrodzona nieprawidłowość (coś, z czym się rodzisz), w której dno móżdżku (część mózgu kontrolująca równowagę i koordynację) rozciąga się na niższą wartość niż normalnie. Zwykle nie powoduje to żadnych objawów, ale może czasem prowadzić do bólu głowy, nierówności chodu i zawrotów głowy. Gdy zawroty głowy są obecne, może to ulec pogorszeniu przez wygięcie szyi w tył (zawroty głowy wywołane ruchem głowy). Podczas gdy oczopląs (niekontrolowane ruchy gałek ocznych) często występuje w jakiejkolwiek formie zawrotów głowy, w wadach Chiari oczopląs może bić w dół kierunek zamiast boku, co jest niezwykłe. Operacja może być konieczna, jeśli objawy są ciężkie z malformacją Chiari. To powiedziawszy, większość osób z malformacjami Chiari nie wymaga operacji. Epizodyczna ataksja Ataksja epizodyczna, w szczególności epizodyczna ataksja typu 2, może powodować ciężkie epizody zawrotów głowy z nudnościami i wymiotami w dzieciństwie lub we wczesnym dorosłym życiu. Oczopląs może występować zarówno podczas, jak i pomiędzy atakami. Ataki często stają się coraz gorsze, a objawy mogą również pojawiać się między atakami. Leki Szeroka liczba leków może powodować zawroty głowy, a niektóre powodują specyficzne zawroty głowy. Antybiotyki znane jako aminoglikozydy są szczególnie problematyczne, a nawet mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia. Toksyczność litu może również powodować zawroty głowy. Ponadto, Vertigo jest możliwym działaniem niepożądanym z lekami takimi jak: leki przeciwdrgawkowe (leki przeciwwymiotne) środki znieczulające leki przeciwdepresyjne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) leki przeciwcukrzycowe leki uspokajające i uspokajające Słowo od Verywell Ogólnie, zawroty głowy nie są objawem, który należy zignorować. Chociaż zwykle nie jest to spowodowane udarem lub przejściowym atakiem niedokrwiennym, ważne jest, aby wiedzieć na pewno, że nie pojawią się gorsze problemy. Ponadto zawroty głowy są wyjątkowo niewygodne, a istnieją techniki i leki, które mogą pomóc, jeśli szukasz właściwej porady lekarskiej. Chimirri S i in. Zawroty głowy / zawroty głowy jako reakcja niepożądana leków. J Pharmacol Pharmacother. 2013 Dec; 4 (Suppl 1): chiariS104-9.
Jako poważniejsze przyczyny zawrotów głowy wymienia się choroby laryngologiczne (są to tzw. zawroty błędnikowe) – choroby ucha środkowego (np. zapalenie trąbki słuchowej, zapalenie ucha środkowego o podłożu wirusowym lub bakteryjnym, perlak), ucha wewnętrznego (m.in. obustronna westybulopatia, urazy ucha wewnętrznego, toksyczneSyndrom zejścia na ląd to problem, który pojawiać się może po rejsie statkiem, jak i po odbyciu podróży samolotem czy nawet i samochodem. Związany jest on z odczuwaniem, już po zakończeniu podróży, kołysania czy trudności z utrzymaniem równowagi. U większości osób objawy syndromu zejścia na ląd ustępują po krótkim czasie, u innych utrzymują się one jednak przez dłuższy okres – jakie metody leczenia pozwalają zlikwidować nieprzyjemne wrażenia? U większości osób objawy syndromu zejścia na ląd ustępują po krótkim czasie. Syndrom zejścia na ląd (ang. disembarkment syndrome, mal de debarquement, MDD) po raz pierwszy został opisany w 1881 roku - autorem tej publikacji, która znalazła się w medycznym czasopiśmie "Lancet", był J. A. Irwin. Wtedy problem został określony terminem mal de débarquement, co w bezpośrednim tłumaczeniu oznacza chorobę z zejścia na ląd. Spis treści Syndrom zejścia na ląd: przyczyny Syndrom zejścia na ląd: objawy Syndrom zejścia na ląd: diagnostyka Syndrom zejścia na ląd: leczenie Syndrom zejścia na ląd: profilaktyka Syndrom zejścia na ląd występować może u przedstawicieli obojga płci i różnych grup wiekowych, charakterystyczne dla niego jest jednak to, że pojawia się on przede wszystkim u kobiet mających od 30 do 60 lat. Syndrom zejścia na ląd: przyczyny Typowo syndrom zejścia na ląd rozwija się u tych osób, które przez pewien czas odbywały morską podróż. Pojawiać się on może jednak nie tylko po płynięciu statkiem, ale i po locie samolotem, jeździe pociągiem czy nawet i samochodem. W czasie przemieszczania się statkiem czy samolotem organizm człowieka eksponowany jest na działanie różnych bodźców, z którymi nie ma on raczej styczności podczas kroczenia po lądzie - mowa tutaj chociażby o kołysaniu podczas rejsu. W takim przypadku układ nerwowy, po krótszym lub dłuższym czasie, przyzwyczaja się do nowych bodźców. Powinien on jednak niejako "zapomnieć" o nich wtedy, kiedy podróż ulegnie zakończeniu - sugeruje się, że syndrom zejścia na ląd rozwija się wtedy, kiedy pomimo zaprzestania pojawiania się bodźców układ nerwowy człowieka funkcjonuje cały czas tak samo jak wtedy, kiedy oddziaływały one na organizm pacjenta. Utrzymywanie się wrażeń, które występowały w trakcie odbywania podróży, już po jej zakończeniu nie jest niczym niepokojącym - przez kilkanaście sekund do kilku minut tak naprawdę większość osób ma wrażenie, że kołyszą się one już po tym, jak opuszczą statek. W przebiegu syndromu zejścia na ląd problemy te utrzymują się jednak przez znacznie dłuższy czas – może on sięgać kilku godzin, jak i nawet kilku miesięcy. Pewne informacje na temat przyczyn syndromu zejścia na ląd są ogólnie dostępne, w praktyce jednak problem ten jest bardzo enigmatyczny i jego źródła nie zostały dotychczas wystarczająco poznane. Ze względu na to, że mal de débarquement pojawia się częściej u kobiet sugeruje się, że związek z jego występowaniem mogą mieć żeńskie hormony płciowe. Dodatkowo zauważalna jest również korelacja pomiędzy syndromem zejścia na ląd a migrenami - w jakim jednak dokładnie mechanizmie tego rodzaju bóle głowy miałyby zwiększać możliwość występowania nieprzyjemnych dolegliwości po zakończeniu podróży, tego nie wiadomo. Syndrom zejścia na ląd: objawy W przebiegu mal de débarquement u pacjenta pojawiają się problemy, które przypominają odczucia występujące podczas chodzenia po statku płynącym po wzburzonym morzu. Objawy syndromu zejścia na ląd to przede wszystkim: uczucie kołysania zawroty głowy nudności Charakterystyczne dla jednostki jest to, że dolegliwości z nią związane przybierają największe nasilenie wtedy, kiedy pacjent jest w spoczynku - np. gdy stoi lub leży w łóżku. Co ciekawe, objawy zespołu zejścia na ląd mogą ustępować po tym, kiedy pacjent zacznie przemieszczać się np. pociągiem czy samochodem. Niestety po tym, gdy taka podróż się zakończy, dolegliwości związane z syndromem mogą pojawiać się u pacjenta ponownie. Objawy syndromu zejścia na ląd same w sobie bywają dość uciążliwe i nierzadkie jest współwystępowanie wraz z nimi innych jeszcze dolegliwości, którymi mogą być: zaburzenia koncentracji obniżenie nastroju niepokój i lęk drażliwość poczucie stałego zmęczenia Syndrom zejścia na ląd: diagnostyka Ogólnie warto tutaj nadmienić, że tak naprawdę u wielu pacjentów syndrom zejścia na ląd nie jest rozpoznawany - powodem takiej sytuacji jest niewielka świadomość na temat istnienia tego problemu. Nierzadko zdarza się, że osoby zmagające się z przejawami tej jednostki mają wykonywane wiele różnych badań, w których nie udaje się wykryć żadnych odchyleń mogących odpowiadać za dręczące je objawy. W diagnostyce wykonywane są zwykle badania obrazowe głowy (np. tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny), badania neurofizjologiczne czy badania słuchu. W przypadku syndromu zejścia na ląd nie są w ich trakcie wykrywane żadne odchylenia - w rzeczywistości rozpoznanie syndromu zejścia na ląd stawiane jest na podstawie powiązania typowych jego objawów z ich pojawieniem się po jakiejś podróży. Syndrom zejścia na ląd: leczenie Mal de débarquement przebiega naprawdę bardzo różnie - u jednych chorych jego objawy ustępują w ciągu kilku dni, u innych mogą one utrzymywać się przez znacznie dłuższy, bo sięgający nawet kilku miesięcy lub lat, czas. Syndrom zejścia na ląd jak najbardziej może wiec ustępować całkowicie samoistnie, ze względu jednak na to, że nie sposób przewidzieć, po jakim czasie problemy przeminą, pacjenci poszukują różnych sposobów, których zastosowanie pozwoliłoby im uporać się z przykrymi dolegliwościami. Leczenie syndromu zejścia na ląd - ze względu na to, że wciąż nieznane są jego dokładne przyczyny - nie jest łatwe. Niektórym pacjentom pomaga farmakoterapia bazująca na stosowaniu takich leków, jak np. benzodiazepiny czy środki przeciwdepresyjne z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny oraz trójcyklicznych antydepresantów. Istnieją również doniesienia o skuteczności u niektórych chorych preparatów przeciwdrgawkowych, takich jak karbamazepina, fenytoina czy gabapentyna. Wspomina się również o możliwości wykorzystania u osób z syndromem zejścia na ląd rehabilitacji przedsionkowej czy przezczaszkowej stymulacji mózgu. Syndrom zejścia na ląd: profilaktyka Ze względu na to, że nieznany jest mechanizm rozwoju syndromu zejścia na ląd, nie sposób jest określić tego, w jaki sposób można by zapobiegać jego występowaniu. Podkreśla się, że u tych osób, w których życiu pojawiło się kiedyś mal de débarquement, problem może rozwinąć się ponownie i w takim przypadku najkorzystniejsze byłoby unikanie przemieszczania się tym środkiem transportu, po podróżowaniu którym rozwinął się syndrom zejścia na ląd. Nie zawsze jednak – chociażby ze względów zawodowych - możliwe jest np. unikanie lotów samolotem. Tutaj przytoczyć można jednak opisy przypadków osób, u których kiedyś wystąpił syndrom zejścia na ląd i które później - w czasie podróży - przyjmowały doraźnie leki z grupy benzodiazepin, co ostatecznie zapobiegało u nich nawrotowi objawów tej jednostki. Absolwent kierunku lekarskiego na Uniwersytecie Medycznym w Poznaniu. Wielbiciel polskiego morza (najchętniej przechadzający się jego brzegiem ze słuchawkami w uszach), kotów oraz książek. W pracy z pacjentami skupiający się na tym, aby przede wszystkim zawsze ich wysłuchać i poświęcić im tyle czasu, ile potrzebują.Zalecane ćwiczenia na zawroty głowy należy skonsultować z lekarzem. Chociaż ćwiczenia te zwykle nie mają większych przeciwwskazań, konieczne jest, aby przed ich wykonaniem skonsultować się ze specjalistą w sprawie przyczyn zawrotów głowy. Może on wskazać najbardziej zalecane ćwiczenia na zawroty głowy w danym przypadku.
Często jest to wynik odwodnienia i niewłaściwej techniki oddychania lub niskiego poziomu cukru we krwi. Odwodnienie Odwodnienie występuje, gdy organizm traci zbyt dużo płynów i nie jest w stanie właściwie go uzupełnić. Podczas ćwiczeń, tracisz płyny poprzez pocenie się, ale przy umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej, utrata płynu będzie znacznie większa. Oprócz utraty wody, ciało wydala elektrolity, zwłaszcza sód, który pomaga utrzymać równowagę wodną. Należy pamiętać, że nawodnienie organizmu wpływa pozytywnie na wzrost mięśni, regenerację i utratę masy ciała. Niewłaściwe oddychanie Sprawne i efektywne oddychanie jest niezbędne do dostarczania tlenu organizmowi, który potrzebuje go do prawidłowego funkcjonowania. Zrównoważone oddychanie może również pomóc zmniejszyć wysiłek, a nawet uspokoić umysł. Jeśli nie jesteś przyzwyczajony do regularnego ćwiczenia, twój oddech może być zbyt płytki lub zbyt szybki. Może to prowadzić do zawrotów głowy, osłabienia lub omdlenia. Różne sporty wymagają różnych technik oddechowych. Skonsultuj się z trenerem w celu ustalenia zaleceń dotyczących odpowiednich technik. Niski poziom cukru we krwi Cukier w postaci glukozy jest paliwem, którego nasze ciało potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania. Jeśli nie jesz, nie dostarczasz organizmowi wystarczającej ilości glukozy – stan ten określany jest jako hipoglikemia. Jeśli ćwiczysz bez śniadania, stężenie cukru we krwi jest zazwyczaj niskie, co może prowadzić do zawrotów głowy. Mogą również wystąpić inne objawy, takie jak nudności, przyspieszone bicie serca i drgawki. Jedz co najmniej dwie do czterech godzin przed treningiem, co pomoże ci uniknąć niskiego poziomu cukru we krwi. Ostrzeżenie Jeśli wystąpią zawroty głowy podczas ćwiczeń, zrób sobie przerwę i odpocznij. Trzymaj głowę powyżej klatki piersiowej. Jeśli zawroty nie miną po godzinie od uzupełnienia płynów lub zjedzeniu czegoś, skontaktuj się z lekarzem. Również niezwłocznie skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz zawroty głowy wraz z jednym lub więcej z następujących objawów: ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, duszność, osłabienie, niemożność poruszania ręką lub nogą, zmiany widzenia lub mowy.
Tłumaczenie słowa 'zawroty głowy' i wiele innych tłumaczeń na angielski - darmowy słownik polsko-angielski. Zawroty głowy to dość powszechna przypadłość. Mogą występować w towarzystwie innych objawów, takich jak: mdłości, szumy uszne, zaburzenia równowagi, a nawet omdlenia. Gdy przytrafiają się często, skutecznie utrudniają codzienne funkcjonowanie. Czym są zawroty głowy i jaka jest ich przyczyna?Czym są zawroty głowy?Zdefiniowanie zawrotów głowy nie jest proste z tego względu, że są objawem odczuwanym subiektywnie - inaczej przez każdego pacjenta. W większości przypadków określane są jako uczucie kołysania, wirowania, braku równowagi. Dotyczyć mogą zarówno mężczyzn, kobiet, jak i dzieci. Zawrotom głowy bardzo często towarzyszą inne dolegliwości, potęgujące złe samopoczucie. Należą do nich:ból głowy,szumy uszne,nudności i wymioty,niedosłuch,uderzenia gorąca i nadmierna potliwość, mogą być spowodowane zawroty głowy?Na pojawienie się zawrotów głowy wpływ może mieć kilka czynników. Bardzo często towarzyszą one nudnościom i wymiotom. Mijają samoistnie po opanowaniu zaburzeń żołądkowych. Zawroty głowy to częsta przypadłość osób mierzących się ze skokami ciśnienia, szczególnie przy jego dużym spadku. Nagła zmiana pozycji, migrenowe bóle głowy czy miesiączka także mogą prowokować tę dolegliwość. Gdy są to sytuacje jednostkowe, nie wzbudzają szczególnego niepokoju. Zastanawiające powinny być za to zawroty głowy nawracające, o bardzo silnym przebiegu, nie dające powiązać się z żadną inną przyczyną. Przyczyny zawrotów głowyPrzyczyn zawrotów głowy trzeba doszukiwać się w zaburzeniach układu równowagi. Nietypowe objawy zawsze powinny być skonsultowane przynajmniej z lekarzem rodzinnym, który w razie wątpliwości przekieruje nas do specjalisty. Do najczęściej spotykanych przyczyn zawrotów głowy należą:niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze - zarówno nadciśnienie, jak i niedociśnienie tętnicze mogą objawiać się zawrotami głowy. Niebezpieczne są także skoki ciśnienia. Poza zawrotami głowy objawiają się charakterystycznym, pulsacyjnym bólem głowy, uciskiem w klatce piersiowej oraz przyspieszeniem akcji serca. Stąd tak ważne jest stałe kontrolowanie ciśnienia tętniczego,schorzenia neurologiczne - jest ich wiele i każde z nich powinno być przedmiotem dalszej diagnozy i leczenia. Wśród zaburzeń neurologicznych powodujących między innymi zawroty głowy wymienia się: stwardnienie rozsiane, zapalenie nerwu przedsionkowego, padaczkę, migrenę, zaburzenia snu, depresja, zaburzenia lękowe oraz urazy głowy,zaburzenia błędnika - to przyczyna bardzo silnych zawrotów głowy. Do tego dochodzą zaburzenia równowagi i wrażenie osuwania się gruntu spod nóg,reaktywna hipoglikemia poposiłkowa - polega na zmniejszeniu poziomu glukozy w ciągu 2-3 godzin po spożytym posiłku i zbyt dużym wyrzucie insuliny do krwi. W tym przypadku pacjent cierpi też z powodu osłabienia, zmęczenia, senności i nadmiernego pocenia się,zaburzenia rytmu serca - podczas napadu arytmii, serce nie kurczy się prawidłowo. Objawy towarzyszące to osłabienie, uczucie zmęczenia i zawroty głowy. Może dojść nawet do utraty zawroty głowy mogą przydarzyć się każdemu z nas. Gorszy dzień, niewyspanie czy zmęczenie mogą zainicjować wystąpienie tej dolegliwości. Jeżeli natomiast sytuacja powtarza się często lub dochodzą do tego inne niepokojące objawy, należy skonsultować swój przypadek z lekarzem pierwszego kontaktu. Jeśli zależy Ci na czasie, możesz skorzystać z usług serwisu Umożliwia on odbycie e-konsultacji, w trakcie której lekarz wystawi e-receptę na środki osłabiające dokuczliwe objawy zawrotów pomoc w przypadku wystąpienia zawrotów głowyWarto wiedzieć, jak się zachować, gdy komuś z naszego otoczenia lub nam samym przytrafią się zawroty głowy. Zachowaj spokój. Stres to najgorszy stoisz, usiądź na stabilnym podłożu, które nie przewróci się razem z Tobą w razie się w jeden nieruchomy punkt. To powinno pomóc w odzyskaniu ostrości widzenia i zahamowaniu wirowania w dopływ świeżego powietrza i dostęp do ćwiczenia oddechowe. Pomogą uregulować pracę serca i ustabilizować ciśnienie tętnicze. Łatwo zbagatelizować zawroty głowy przy wstawaniu. Tym bardziej, gdy chwilę po tym, jak usiądziesz lub się położysz, dolegliwości przemijają. O ile jednak incydentalne zawroty nie są powodem do niepokoju, o tyle te często występujące sugerują zaburzenia kardiologiczne lub neurologiczne. Nie bagatelizuj tej przypadłości! Zawroty głowy to dolegliwość znacznie częściej przytrafiająca się kobietom niż mężczyznom. Czy Ty także miewasz je często? Jeśli tak, zobacz, czym mogą być spowodowane! citalliance @ Zbyt szybkie wstanie z łóżka Gdy zrywamy się z łóżka w wielkim pośpiechu, może się okazać, że za chwilę musimy oprzeć się o coś i dać sobie chwilę na dojście do siebie. Zawroty głowy pojawiają się wówczas nierzadko! Ciąża Początkowy etap ciąży to czas, kiedy zawroty głowy są na porządku dziennym. Jeśli zatem ta dolegliwość Cię dotyczy, zastanów się, czy przypadkiem nie zostaniesz mamą! Menopauza Kobiety w okresie menopauzalnym cierpią na szereg przypadłości, jedną z nich są właśnie zawroty głowy. Być może ten podpunkt dotyczy właśnie Ciebie! Choroba lokomocyjna Jeśli cierpisz na chorobę lokomocyjną, wiesz zapewne, że jednym z jej objawów są zawroty głowy. Nie dziwimy Ci się zatem, że nie przepadasz za podróżowaniem! Osłabienie Przebyta niedawno antybiotykoterapia, niewyspanie, czas przedwiośnia, niezjedzenie śniadania – czasami po prostu jesteś osłabiona, dlatego kręci Ci się w głowie. Zadbaj o siebie! Porady ekspertów ból głowy zawroty głowy choroby zdrowie | 20 lutego Najczęstsze przyczyny zawrotów głowy. Czy masz je? 2018-02-20 07:15:18 2018-02-12 17:16:22 Mgr Damian Starzyk Fizjoterapeuta , Kraków. 42 poziom zaufania. Schorzeń odpowiadających za powyższe objawy może być naprawdę dużo. Pod kątem fizjoterapii odpowiadac może za to zaburzenie równowagi mięśniowej, utrata kontroli motorycznej odcinka szyjnego. Jednak zbyt mało informacji aby można było się bardziej wypowiedzieć. fot. Fotolia Zawroty głowy nie muszą być objawem czegoś groźnego. Jeśli jednak powtarzają się regularnie, warto znaleźć ich przyczynę fot. Fotolia Przyczyna zawrotów głowy może być zupełnie błaha. Czasem wystarcza nagła zmiana pozycji, niskie ciśnienie albo zmęczenie lub głód, żebyś poczuła, że świat wiruje. Jeśli jednak powtarza się to częściej niż raz na kilka dni lub zawroty głowy nie ustępują po kilku minutach, czas na lekarza. Zawroty głowy - do jakiego lekarza? Zacznij od rodzinnego, nie zdziw się jednak, że skieruje cię on do specjalistów, np. laryngologa i neurologa. Zawroty głowy mogą mieć bowiem wiele przyczyn. Zawroty głowy - jakie badania powinnaś zrobić? Konieczne będą też badania dodatkowe, Badanie słuchu i próby błędnikowe (czyli wywoływanie oczopląsu –może polegać na kręceniu się pod obserwacją na krześle obrotowym). Badania te pomogą ustalić, czy nie masz zaburzeń błędnika. Badanie EEG. Sprawdzi, czy czynność mózgu jest prawidłowa. RTG kręgosłupa szyjnego. Robi się je dlatego, że zawroty bywają spowodowane uciskiem na nerwy. USG tętnic szyjnych. Dzięki niemu można stwierdzić, czy zaburzenia równowagi nie są spowodowane miażdżycą. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem! Najlepsze Promocje i Wyprzedaże REKLAMAWitam Zawrotów głowy nie należy bagatelizować, gdyż mogą być objawem rozwoju poważnych chorób lub być spowodowane np. urazami błędnika i nerwu przedsionkowego. Nie wspomina Pani nic o tym, jak długo trwają zawroty głowy, czy towarzyszą im inne objawy, np. drętwienie twarzy, rąk lub nóg, jaki tryb życia Pan prowadzi. Czy przeżywa lub przeżywała Pani jakieś stresujące sytuacje? Opisane przez Panią objawy mogą też mieć podłoże emocjonalne czyli być natury psychologicznej. Możliwe, że ich źródłem jest brak snu, przeżywane emocje, stres czy przemęczenie. Czasami towarzyszą też nerwicy, stanom lękowym i depresji. Najlepszym sposobem dotarcia do przyczyny Pani dolegliwości i znalezienia właściwego rozwiązania problemu jest konsultacja z neurologiem, który pokieruje dalszą ścieżką diagnostyczną i zastosuje odpowiednie leczenie lub zaleci psychoterapię. Pozdrawiam serdecznie
.