Decyzja co do metody wyceny należy do właściciela aktywów. Spośród nieco innych metod wybierać można w przypadku udziałów zaliczanych do inwestycji długoterminowych. Jednostka może wyceniać je według ceny nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu trwałej utraty wartości, według wartości godziwej albo skorygowanej ceny nabycia.
KGHM zakończył testy na utratę wartości zagranicznych aktywów należących do grupy kapitałowej - poinformowała we wtorek spółka. Dodano, że testy wykazały zasadność odwrócenia w skonsolidowanych wynikach za 2018 r. części odpisu dotyczącego Sierra Gorda, w wysokości 194,9 mln dol. Przeprowadzone testy wykazały zasadność odwrócenia części dokonanego w latach ubiegłych odpisu dotyczącego salda pożyczek udzielonych wspólnemu przedsięwzięciu Sierra Gorda SCM - poinformował KGHM. W zakresie pozostałych zagranicznych aktywów górniczych nie stwierdzono podstaw do zmiany ich wartości bilansowej - poinformowała spółka. Ostateczne wyniki testów zostaną przedstawione w jednostkowym i skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za 2018 r., których publikacja jest planowana na 14 marca 2019 r. "Zarząd KGHM Polska Miedź (...) informuje, iż zakończone zostały zasadnicze prace związane z weryfikacją wartości odzyskiwalnej zagranicznych aktywów należących do Grupy Kapitałowej KGHM Polska Miedź oraz stanowiących wspólne przedsięwzięcie inwestycyjne, tj. Sierra Gorda SCM" - czytamy w komunikacie. Jak napisano, "w odniesieniu do skonsolidowanego sprawozdania finansowego KGHM Polska Miedź za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2018 r. przeprowadzone testy wykazały zasadność odwrócenia części dokonanego w latach ubiegłych odpisu dotyczącego salda pożyczek udzielonych wspólnemu przedsięwzięciu Sierra Gorda SCM w wysokości 194,9 mln USD (732,8 mln zł przeliczone według kursu średniego NBP na 31 grudnia 2018 r.)". "W zakresie pozostałych zagranicznych aktywów górniczych nie stwierdzono podstaw do zmiany ich wartości bilansowej" - czytamy. Spółka przekazała, że w odniesieniu do jednostkowego sprawozdania finansowego KGHM Polska Miedź za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2018 r., przeprowadzone testy wskazały na zasadność odwrócenia części dokonanych uprzednio odpisów w kwocie 648,5 mln zł, z czego kwota 401,9 mln zł przypada na odwrócenie odpisu z tytułu utraty bilansowej wartości udziałów w spółce holdingowej Future 1 Sp. z posiadającej bezpośrednio 100 proc. udziałów w KGHM International Ltd., a kwota 246,6 mln zł przypada na odwrócenie odpisu z tytułu utraty bilansowej wartości pożyczek udzielonych spółkom z grupy kapitałowej KGHM Polska Miedź Spółka zastrzegła, że przedstawione wartości mają charakter szacunkowy i mogą ulec zmianie. Ostateczne wyniki testów zostaną przedstawione w jednostkowym i skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym za 2018 r., których publikacja jest planowana na 14 marca 2019 r. Spółka przekazała w komunikacie, że dla celów przeprowadzonych prac wartość odzyskiwalna tych aktywów została ustalona przede wszystkim w oparciu o analizę zdyskontowanych przepływów pieniężnych generowanych przez poszczególne aktywa, w której wzięto pod uwagę aktualne ścieżki rynkowych prognoz cenowych poszczególnych surowców oraz zweryfikowane założenia techniczno-ekonomiczne w zakresie długości życia kopalni, wolumenów produkcji, zasobności złóż, kosztów operacyjnych oraz nakładów inwestycyjnych. "Ścieżka cenowa dla miedzi została przyjęta na podstawie wewnętrznych założeń makroekonomicznych opracowanych przy wykorzystaniu dostępnych wieloletnich prognoz instytucji finansowych i analitycznych. Szczegółowa prognoza przygotowywana jest dla okresu 2019-2023, dla okresu 2024-2028 stosowane jest techniczne dostosowanie cen pomiędzy ostatnim rokiem szczegółowej prognozy, a rokiem 2029, od którego wykorzystywana jest długoterminowa prognoza ceny metalu na poziomie 6 614 USD/t (3,00 USD/lb). Długoterminowa prognoza ceny miedzi nie uległa zmianie w porównaniu do ceny długoterminowej przyjętej do testów przeprowadzanych na 31 grudnia 2017 r." - czytamy w komunikacie. Spółka tłumaczy, że "kluczowe czynniki determinujące przedmiotową modyfikację założeń prognostycznych dla kopalni Sierra Gorda SCM wynikają z przesunięcia na kolejne lata nakładów kapitałowych z lat 2017 - 2018 związanych z programem usuwania wąskich gardeł oraz z projektem przerobu rudy tlenkowej". "W poprzednim teście uwzględniono wydatki na powyższe projekty w okresie nie objętym obecnymi założeniami. Aktualizacja wieloletniego planu kopalni skutkowała wydłużeniem długości życia kopalni o trzy lata" - napisano. KGHM Polska Miedź jest jednym z wiodących koncernów wydobywających rudę miedzi i metali nieżelaznych i produkujących miedź. Eksploatuje największe w Europie złoże rudy miedzi, posiada także uprawnienia do eksploatacji złóż na terenie USA, Kanady i Chile. Grupa produkuje również złoto, ołów, kwas siarkowy i sól kamienną.

Rynkowa wycena przedsiębiorstwa. Wycena przedsiębiorstwa, którego akcje nie są notowane na rynku publicznym jest możliwa przy zastosowaniu metody rynkowej (zwaną także porównawczą lub mnożnikową). Metoda porównawcza jest najprostszą metodą wyceny wartości rynkowej przedsiębiorstwa realizowaną w oparciu o dane publiczne.

Wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych (wnip) ustala się według ceny nabycia. Wyjątkiem są koszty zakończonych prac rozwojowych, które wycenia się po koszcie wytworzenia. W bilansie wartości niematerialne i prawne wykazuje się według wartości początkowej ujętej w księgach, którą następnie należy pomniejszyć o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne oraz o odpisy aktualizujące z tytułu trwałej utraty wartości (w przypadku występowania ku temu odpowiednich przesłanek): wartość netto wartości niematerialnych i prawnych na dzień bilansowy = wartość początkowa – odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) – odpisy z tytułu trwałej utraty wartości Co wynika z ksiąg Zgodnie z ustawą o rachunkowości (dalej: uor) aktywa, do których należą wnip, są zasobami majątkowymi, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych. Co najmniej na każdy dzień bilansowy jednostka ma obowiązek ustalenia, czy wartość aktywów wynikająca z ksiąg rachunkowych odzwierciedla ich realną wartość. Wartość bilansowa składnika aktywów nie powinna przekraczać wartości korzyści ekonomicznych możliwych do uzyskania z jego posiadania. Przewidywana przez jednostkę wartość korzyści ekonomicznych danego składnika aktywów to jego potencjał do pośredniego lub bezpośredniego przyczyniania się do wpływów środków pieniężnych do jednostki. Jednostka może otrzymać korzyści ekonomiczne w różnej formie. Składnik aktywów może być np. użytkowany pojedynczo lub w połączeniu z innymi aktywami przy wytwarzaniu produktów przeznaczonych na sprzedaż, zamieniony na inne aktywa lub wykorzystany do uregulowania zobowiązań. Gdy wartość księgowa składnika aktywów na dzień bilansowy jest wyższa niż przewidywane płynące z niego korzyści ekonomiczne, to oznacza to, że całkowicie lub częściowo utracił on zdolność do przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce. Dokonuje się wówczas odpowiedniego odpisu aktualizującego z tytułu trwałej utraty wartości sprowadzającego jego wartość bilansową do wartości realnej. Kilka kroków W celu ustalenia, czy jednostka posiada aktywa, których wartość księgowa jest zawyżona, przeprowadza ona na dzień bilansowy test trwałej utraty wartości. Szczegółową instrukcję jego przeprowadzenia zawiera Krajowy Standard Rachunkowości nr 4 (KSR 4). Procedura aktualizacji wyceny aktywów spowodowanej utratą przez nie wartości składa się z kilku etapów. ETAP I Ocena potrzeby przeprowadzania procedury aktualizacji wyceny określonych aktywów Jednostka musi rozpatrzeć, czy zaszły ku temu odpowiednie przesłanki. Bada więc okoliczności ustalane zarówno na podstawie wewnętrznych, jak i zewnętrznych źródeł informacji. Przykładowe przesłanki wewnętrzne: - doszło do fizycznego uszkodzenia składnika aktywów, - nastąpiły lub niebawem nastąpią znaczne, niekorzystne dla jednostki zmiany dotyczące zakresu lub sposobu w jaki składniki aktywów są użytkowane, - jednostka planuje zaniechanie lub restrukturyzację działalności, do której wykorzystywane są składniki aktywów, - jednostka planuje zbyć lub zlikwidować składniki aktywów przed przewidywanym terminem, - ekonomiczne skutki wykorzystania składników aktywów są lub będą gorsze od zakładanych. Przykładowe przesłanki zewnętrzne: - nastąpiły lub w niedalekiej przyszłości nastąpią znaczne, niekorzystne dla jednostki zmiany spowodowane czynnikami technologicznymi, rynkowymi, gospodarczymi lub prawnymi w otoczeniu, w którym jednostka działa lub na rynkach, którym dany składnik aktywów służy, - nastąpił wzrost stóp procentowych, co może wpłynąć na stopę dyskontową stosowaną do wyliczenia wartości zdyskontowanych prognozowanych wpływów środków pieniężnych ze składnika aktywów i tym samym obniżyć teraźniejszą wartość spodziewanych korzyści ekonomicznych z tego składnika. Przykład W przypadku wartości niematerialnych i prawnych mogą nastąpić następujące okoliczności uzasadniające potrzebę przeprowadzania procedury aktualizacji wyceny: - pierwotna ocena zdolności nabytego przedsiębiorstwa do przynoszenia korzyści ekonomicznych zmieni się na skutek rewizji potencjału jednostki pod względem jej pozycji na rynku, renomy, czy też w wyniku kryzysu, zastoju w branży; - utrata wartości posiadanych przez jednostkę praw nastąpi na skutek wygaśnięcia koncesji, wcześniejszego zaprzestania użytkowania licencji, zmiany technologii; - nowa technologia powstała w wyniku zakończonych przez jednostkę prac rozwojowych nie będzie używana do produkcji w takim zakresie jak zakładano w momencie ujęcia jej w księgach. Jeżeli jednostka stwierdzi, że na dzień bilansowy nie występuje żadna z przesłanek wskazujących na potrzebę przeprowadzania procedury aktualizacji wyceny aktywów, to wycenia aktywa w ich wartości netto wynikających z ksiąg rachunkowych. Jeżeli natomiast okaże się, że występuje przynajmniej jedna z okoliczności, to należy przeprowadzić dalsze etapy procedury. ETAP II Ustalenie, w przypadku składników aktywów istnieje duże prawdopodobieństwo, że utraciły zdolność przynoszenia korzyści ekonomicznych oraz zidentyfikowanie, które aktywa wypracowują korzyści ekonomiczne pojedynczo. Jednostka identyfikuje obiekty oceny utraty wartości, czyli składniki aktywów, które mogą być wrażliwe na okoliczności wymienione w pierwszym etapie procedury. Ustalenie, co do których składników aktywów istnieje duże prawdopodobieństwo, że utraciły zdolność przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce, wymaga profesjonalnego osądu oraz znajomości specyfiki spółki i planów związanych z wykorzystaniem poszczególnych składników aktywów. Spośród zidentyfikowanych aktywów jednostka najpierw wyodrębnia takie składniki aktywów, które posiadają w znacznym stopniu zdolność do samodzielnego wypracowywania korzyści ekonomicznych. W przypadku wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych jednostka może wyodrębnić grupę aktywów jako samodzielny obiekt wypracowujący korzyści ekonomiczne pojedynczo pod warunkiem, że składnik danego rodzaju aktywów: jest wykorzystywany w takich samych (i na takich samych) warunkach, pełni identyczne funkcje gospodarcze, które można uznać za wykonywane niezależnie od wykorzystywania innych aktywów jednostki, ma zbliżony okres ekonomicznego życia w jednostce i jest amortyzowany przy zastosowaniu takiej samej metody i stawki, jest tak samo wrażliwy jak inne składniki tej grupy na rodzaje ryzyka związane z wykorzystywaniem takich aktywów. ETAP III Zidentyfikowanie, które aktywa wypracowują korzyści ekonomiczne grupowo i ustalenie, co do których z nich istnieje duże prawdopodobieństwo, że utraciły zdolność przynoszenia korzyści ekonomicznych. Wyodrębnienie ośrodków wypracowujących korzyści ekonomiczne. Jednostka analizuje, które aktywa wypracowują korzyści ekonomiczne grupowo i są wrażliwe na skutki okoliczności wymienionych w pierwszym etapie procedury. Ustalanie aktywów generujących korzyści grupowo jest bardziej skomplikowane niż tych generujących je pojedynczo. Składa się ono z kilku etapów: - ustalenie ośrodka wypracowującego korzyści ekonomiczne, - ustalenie aktywów wspólnych, - ustalenie wartości firmy przypadającej na ośrodek, - ustalenie grupowego obiektu utraty wartości. Ośrodek to najmniejszy możliwy do zidentyfikowania zespół aktywów, które wypracowują korzyści ekonomiczne grupowo, w znacznym stopniu niezależnie od innych ośrodków lub innych aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo. Ośrodek nie powinien być większy niż jeden segment działalności jednostki, np. branżowy lub geograficzny. Zdolność do grupowego przynoszenia jednostce korzyści ekonomicznych zachodzi, gdy warunkiem czerpania korzyści z użytkowania, utrzymywania lub zbycia pojedynczego składnika aktywów jest jego wykorzystanie wraz z innym składnikiem aktywów.?Aktywa wspólne to takie aktywa, które służą w różnym stopniu kilku ośrodkom, np. wielofunkcyjne budynki wraz z ich wyposażeniem, place, magazyny, które same nie mają zdolności do niezależnego od innych aktywów wypracowywania korzyści ekonomicznych, a ich praca wspomaga działanie jednocześnie kilku obiektów oceny utraty wartości. Do ustalenia aktywów wspólnych niezbędne może być ustalenie także tych ośrodków wypracowujących korzyści, dla których nie występuje konieczność ustalenia utraty wartości. Wartość firmy (związana z nabyciem przez spółkę innego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części) uzyskuje zdolność do wypracowywania korzyści ekonomicznych dopiero w połączeniu z zasobami, z którymi się wiąże. Jednostka przyporządkowuje ją do tych ośrodków, od których oczekuje, że przyniosą korzyści ekonomiczne dzięki połączeniu jednostek. Przyporządkowanie wartości firmy do ośrodków w dużej mierze zależy od poziomu nadzoru tej kategorii przez zarząd jednostki. Gdy wartość firmy przynosi korzyści ekonomiczne dla kilku ośrodków, a jej wpływ na korzyści jednego z nich nie może być określony bez ustalenia wpływu na korzyści przynoszone przez inny, to wartość firmy ustala się dla ośrodka wyższego szczebla, to znaczy takiego, który obejmuje kilka ośrodków. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego testu utraty wartości dojdzie do konieczności dokonania odpisu aktualizującego, to w pierwszej kolejności pomniejszy on wartość firmy tego właśnie ośrodka wyższego szczebla. Jeśli w danym okresie sprawozdawczym jednostka zbyła lub zlikwidowała część działalności ośrodka, do którego przyporządkowano wartość firmy, to wartość firmy dotyczącą części nadal działającej ustala się proporcjonalnie do wynikającego z ksiąg rachunkowych udziału wartości części ośrodka nadal działającego w wartości ośrodka przed zmianami. Część wartości firmy, która dotyczy zbytej lub likwidowanej działalności ośrodka, obciąża wynik zbycia lub likwidacji aktywów objętych danym obiektem. Do aktywów należy przyporządkować ponadto związane z nimi zobowiązania lub rezerwy, jeżeli mają one wpływ na wysokość możliwych do uzyskania w przyszłości korzyści ekonomicznych, a także przychody przyszłych okresów, jeżeli dotyczą wartości niematerialnych lub środków trwałych uzyskanych nieodpłatnie, w tym także w drodze darowizn. ETAP IV Ocena czy nastąpiła utrata wartości. Ustalenie: księgowej wartości aktywów, przyszłych korzyści ekonomicznych i ewentualnego odpisu aktualizującego. Wyodrębnionym w poprzednich etapach obiektom oceny utraty wartości jednostka przyporządkowuje – na podstawie profesjonalnego osądu – wynikającą z ksiąg rachunkowych wartość aktywów wchodzących w ich skład, a także ustala wartość przyszłych korzyści ekonomicznych, które spodziewa się uzyskać z danych obiektów. W wyniku porównania obu wartości, w miarę potrzeby, określa się wysokość odpisu aktualizującego dla aktywów, które składają się na rozpatrywany obiekt oceny utraty wartości. Ustalenie części wartości aktywów wspólnych dla kilku ośrodków przypadającej na dany ośrodek wymaga zastosowania odpowiedniego klucza uwzględniającego ekonomiczną rolę aktywów użytkowanych wspólnie. Takim kluczem może być np. powierzchnia lub czas wykorzystywania przez różne ośrodki. Klucz pozwalający na rozsądne rozliczenie wartości firmy na poszczególne ośrodki wymaga rozpatrzenia wszystkich czynników i wykorzystania wyników analiz przeprowadzonych przy nabyciu przez jednostkę aktywów netto związanych z powstałą wartością firmy. Klucz ma odzwierciedlać oczekiwane rezultaty pracy i funkcji ośrodków, których wartość firmy dotyczy. Przykład Dla ośrodków, które wypracowują korzyści ekonomiczne głównie dzięki pracy zatrudnionych w nich ludzi, kluczem może być liczba pracowników wykorzystujących dane aktywa tworzące ośrodki. Przyszłe korzyści ekonomiczne obiektu Po ustaleniu wartości księgowej obiektu i oceny utraty wartości, jednostka ustala wartość przyszłych korzyści ekonomicznych. Wartość przyszłych korzyści ekonomicznych odpowiada wartości handlowej (cenie sprzedaży netto lub w przypadku jej braku –wartości godziwej) lub wartości użytkowej (wartości zdyskontowanych przepływów pieniężnych netto z obiektu ustalonej przy założeniu dalszego jego wykorzystywania) w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa. Jednostka nie jest zobowiązana do liczenia obu tych wartości. Wystarczy, że ustali tę, co do której oczekuje, że będzie wyższa od wartości wynikającej z ksiąg rachunkowych. Wartość handlowa... Wartość handlowa ma wykazać zdolność danego obiektu do przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce w przypadku, gdyby doszło do jego zbycia. Ustalając wartość handlową jednostka może posługiwać się zawartymi w przeszłości umowami sprzedaży, pod warunkiem, że dotyczą one podobnych aktywów, były zawarte w nieodległym czasie i nie dotyczą nietypowej sytuacji. Jeżeli jednostka nie posiada takich umów, to może wykorzystać bieżąco oferowaną cenę zakupu obiektu podobnego do rozpatrywanego lub cenę ostatnio przeprowadzonej podobnej transakcji. Przy braku i takich informacji jednostka może także przyjąć wartość wynikającą z wiarygodnych informacji o transakcji dotyczącej aktywów podobnych do rozpatrywanego obiektu, przeprowadzanej na warunkach rynkowych, pomiędzy zainteresowanymi i dobrze poinformowanymi stronami. Do określenia wartości handlowej jednostka może wykorzystać cenę sprzedaży netto lub wartość godziwą. Wartość godziwą musi przy tym pomniejszyć o ewentualne zobowiązania i rezerwy przyporządkowane do danego obiektu oraz koszty związane ze zbyciem tego obiektu, np. koszty usług prawniczych, opłat skarbowych, doprowadzenia ośrodka do stanu umożliwiającego jego sprzedaż. Należy pamiętać, aby nie zaliczać tu kosztów związanych ze zwolnieniami pracowników w przypadku zbycia rozpatrywanego obiektu, a także kosztów reorganizacji działalności i innych spowodowanych ograniczeniem działalności na skutek zbycia. ... i użytkowa Wartość użytkowa jest odzwierciedleniem zdolności danego obiektu do przynoszenia korzyści ekonomicznych jednostce w przypadku, gdyby był on nadal wykorzystywany lub utrzymywany w jednostce zgodnie z planowanymi dla niego zadaniami gospodarczymi. Do jej wyznaczenia ustala się prognozowane przepływy pieniężne netto, których uzyskania jednostka może oczekiwać dzięki użytkowaniu obiektu oraz zbyciu po zakończeniu jego użytkowania. Prognozowanie jest obarczone znacznym subiektywizmem przewidywań co do przyszłych działań jednostki. Przeprowadza się je (w zależności od wiarygodności szacunków) zwykle maksymalnie na okres pięcioletni. Aby prognoza była wiarygodna, należy: - stosować informacje pochodzące z zewnętrznych źródeł na temat całokształtu warunków gospodarczych dotyczących jednostki – zarówno aktualnych, jak i tych, które wystąpią w dalszym okresie użytkowania rozpatrywanego obiektu, - opierać się na aktualnym planie działalności zaakceptowanym przez kierownictwo jednostki, - uwzględnić wszelkie szacunkowe wpływy i wydatki środków pieniężnych, których jednostka może spodziewać się z restrukturyzacji, do której się zobowiązała lub już poniesione wydatki, związane z ulepszeniem wyników uzyskiwanych dzięki użytkowaniu rozpatrywanego obiektu przez jednostkę. Po oszacowaniu przyszłych przepływów pieniężnych netto jednostka sprowadza je do wartości bieżącej za pomocą stopy dyskontowej odzwierciedlającej bieżącą rynkową ocenę wartości pieniądza w czasie. Ustalenie odpisu aktualizującego Jednostka porównuje ustaloną wartość przyszłych korzyści ekonomicznych z danego obiektu z jego wartością wynikającą z ksiąg rachunkowych. Jeżeli okaże się, że wartość przyszłych korzyści ekonomicznych jest niższa, to uzasadnia to dokonanie odpisu aktualizującego wycenę aktywów spowodowanego utratą wartości. Gdy wartość księgowa jest niższa od wartości przyszłych korzyści ekonomicznych, to potrzeba aktualizacji nie zachodzi. Wielkość odpisu aktualizującego wycenę aktywów to różnica między wyższą, wynikającą z ksiąg rachunkowych wartością obiektu oceny utraty wartości a niższą jego wartością odzyskiwalną (przyszłych korzyści ekonomicznych). odpis aktualizujący = wartość księgowa netto – wartość przyszłych korzyści ekonomicznych W przypadku aktywów objętych grupowym obiektem oceny utraty wartości odpis aktualizujący rozlicza się między poszczególne aktywa wchodzące w skład tego obiektu, w proporcji do ich dotychczasowej wartości netto, wynikającej z ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy. Odpisy te pomniejszają dotychczasową wartość poszczególnych składników aktywów. Uwaga! Gdy do danego obiektu oceny utraty wartości jest przyporządkowana wartość firmy, to odpis aktualizujący zmniejsza w pierwszej kolejności wartość firmy. Odpis aktualizujący dokonywany jest w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych jednostki. Ostatnim etapem procedury jest wyznaczenie wartości handlowej dla pojedynczych składników aktywów objętych grupowym odpisem z tytułu trwałej utraty wartości i sprawdzenie, czy nie jest ona wyższa niż jego skorygowana wartość wynikająca z odpisu. Jeżeli odpis aktualizujący powoduje, że wartość handlowa pojedynczego składnika aktywów jest wyższa od jego wartości skorygowanej, to odpisem aktualizującym dotyczącym tego składnika aktywów koryguje się wartość pozostałych objętych obiektem aktywów. Omówienie przepisów krajowych i międzynarodowych regulujących kwestie utraty wartości aktywów trwałych i obrotowych. Zdobycie umiejętności w zakresie przeprowadzania testów na utratę wartości na praktycznych przykładach liczbowych. Budowa kompleksowego modelu utraty wartości z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego MS Excel.
Jaki wpływ na wycenę aktywów mają trudne sytuacje gospodarcze takie jak ograniczenie skali działalności przedsiębiorstwa? Jak zarządzać utratą wartości aktywów? Spadek rentowności, ograniczenie działalności lub inne trudne sytuacje mogą powodować utratę wartości ekonomicznej moich aktywów, z których zamierzałem czerpać zyski. Nie dotyczy to oczywiście wszystkich takich sytuacji – poniżej opisujemy jak do tego podejść. 1. Dlaczego się przejmować? Obowiązek corocznej weryfikacji wartości aktywów wynika wprost z przepisów zarówno ustawy o rachunkowości (Art. 28 UoR, KSR4), jak i standardów międzynarodowych (MSR36). 2. Od czego zacząć? Katalog przesłanek jest szeroki, ale też otwarty. KSR4 wymaga tu „profesjonalnego osądu”, czyli rozsądku i doświadczenia, co jest sprawą nieostrą. Najlepiej przeczytać katalog przesłanek i odpowiedzieć na pytanie - czy któraś z nich mnie dotyczy. Wystarczy spełnienie jednej przesłanki, aby była konieczność dalszych etapów procedury. Przesłanki mogą wymagać pogłębionej analizy. Warto jednak na to poświęcić czas lub nawet poprosić o zewnętrzne wsparcie, gdyż na tym etapie proces może się zakończyć, a kolejny może wiązać się z większym kosztem lub nakładem pracy. Te, które dotyczą należy rozpatrzyć pod kątem skali ich wpływu mierzonej czasem i pieniądzem. Tu należy odrzucić te, których wpływ jest albo chwilowy, albo wartościowo niewielki. Można je sprowadzić do takich głównych grup: 3. Na czym to polega? Algorytm działania jest prosty: Na etapie Testu pamiętaj, że wystarczy, aby tylko jedna metoda dała wartość wyższą od księgowej. Ostatecznie zwróć uwagę na właściwe ujęcie wyniku Testu, aby uniknąć bałaganu w przyszłości, np. tworząc skorygowany plan amortyzacji. 4. Kto ma to zrobić? Zarząd, a w praktyce pion finansowy firmy. Rolą księgowego / CFO nie jest sporządzenie testu, ale dopilnowanie, aby odpowiednie osoby go wykonały i udokumentowały (notatka, podpisana przez zarząd, a niekiedy obszerniejszy raport). „Wartość rynkowa” wymaga wyceny – często to rola rzeczoznawcy lub biegłego rewidenta. „Wartość ekonomiczna” wymaga obliczenia „oczekiwanych przepływów pieniężnych z danej grupy aktywów” co nie jest proste, jeśli nasza księgowość nie jest dostosowana do takich analiz. Tu również może być konieczna pomoc biegłego rewidenta. 5. Przykład W firmie A w 1Q2020 zatrzymano produkcję, osiągnęła znaczną stratę, oraz: W 2Q2020 powróciła do rentowności – tu: przesłanki wskazują na chwilowy ich charakter (nawet jeśli narastająco rok 2020 skończy się stratą). W 2Q2020 straty się zmniejszyły, ale nie wiadomo kiedy uda się odzyskać rentowność, fabryka jest nowa – tu przesłanki są spełnione, lecz test wartości rynkowej skończy się pozytywnie, jeśli w prosty sposób wykaże się, że można by ją sprzedać po wartości wyższej niż księgowa. Polecamy: Oferta specjalna: Pakiet książek – Nowa matryca stawek VAT Towary i Usługi z programem INFORLEX PKWiU + CN, stawki VAT i WIS na 2 m-ce Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Test na utratę wartości aktywów trwałych PGE Klaster sp. z o.o. W związku z przekazaniem farm wiatrowych do eksploatacji, PGE Klaster sp. z o.o. zidentyfikowała przesłanki mogące świadczyć o konieczności odwrócenia odpisu aktualizującego wartość nakładów dokonanego w latach ubiegłych.
Od 1 stycznia 2019 r. zgodnie z nowymi wytycznymi MSSF 16, leasingobiorcy będą rozpoznawać praktycznie wszystkie umowy leasingu w bilansie, w związku z czym aktywa z tytułu leasingu operacyjnego, w postaci nowo powstałych praw do użytkowania aktywów, będą podlegać zasadom dotyczącym utraty wartości stosowanym w przypadku aktywów leasingu finansowego i innych rzeczowych aktywów trwałych (tak jak wymaga tego MSR 36). 5 rzeczy, które musisz wiedzieć o utracie wartości prawa do użytkowania aktywów pod MSSF 16 1. Powstają narastające odpisy z tytułu utraty wartości 2. Należy ustalić wartość godziwą aktywów leasingowanych 3. Może nastąpić zmiana okresu użytkowania składnika leasingu 4. Uwzględnienie zobowiązania leasingowego w grupie aktywów jest dobrowolne 5. Dopuszczalne jest podejście portfelowe do celów klasyfikacji i wyceny aktywów 1. Powstają narastające odpisy z tytułu utraty wartości Uwzględnienie aktywów z tytułu leasingu operacyjnego w testach na utratę wartości grupy aktywów może skutkować narastającymi odpisami z tytułu utraty wartości. Ponadto, przedsiębiorstwa mogą potrzebować reorganizacji procesów, aby prawidłowo zastosować wytyczne standardu. Wytyczne mogą mieć szczególny wpływ na przedsiębiorstwa z mniejszymi grupami aktywów, które doświadczyły spadku oczekiwanych przepływów pieniężnych. Zgodnie z MSSF należy przeprowadzać test długoterminowych aktywów na utratę wartości, który zawiera się w 2 krokach. Pierwszy krok to test na wartość możliwą do odzyskania, gdzie planujemy niezdyskontowane przepływy pieniężne i porównujemy je do wartości bieżącej. Drugi krok to określenie wartości godziwej grupy aktywów i porównanie jej z wartością bilansową. View more 2. Należy ustalić wartość godziwą aktywów leasingowanych Jeżeli grupa aktywów długoterminowych, w tym aktywa będące przedmiotem leasingu, utraciła wartość, powinien zostać dokonany odpis z tytułu utraty wartości. W przypadku poszczególnych aktywów nie należy dokonywać odpisu z tytułu utraty wartości poniżej wartości godziwej, jeżeli wartość godziwa jest łatwa do określenia. W przypadku grupy aktywów obejmujących aktywa będące przedmiotem leasingu, które nie były wcześniej poddawane odpisowi z tytułu utraty wartości, można wdrożyć procesy kontroli mające na celu ustalenie wartości godziwej. Leasingobiorca powinien dokonać wyceny zobowiązania leasingowego w pewnych konkretnych sytuacjach. Chociaż przesłanka utraty wartości nie musi stanowić czynnika powodującego ponowną ocenę okresu leasingu, a w konsekwencji ponowną wycenę zobowiązania z tytułu leasingu, oba te czynniki nie wykluczają się wzajemnie. Zmiany w zobowiązaniu z tytułu leasingu przy ponownej wycenie są odzwierciedlone w aktywach leasingowych. View more 3. Może nastąpić zmiana okresu użytkowania składnika leasingu W przypadku utraty wartości przedmiotu leasingu, może być wymagana zmiana założonego wcześniej okresu użytkowania przedmiotu leasingu. Występuje ona także w przypadku zmiany sposobu wykorzystania składnika aktywów. Niezależnie od tego, przedsiębiorstwo, które planuje opuścić wynajętą powierzchnię, której nie zamierza podnajmować, nie powinna zakładać, że aktywa leasingowe nie mają przyszłej wartości. Spółka powinna ponownie rozważyć okres użytkowania składnika aktywów na podstawie jego oczekiwanego wykorzystania, a także określić, jaka oczekiwana wartość godziwa składnika aktywów w dniu wyjścia byłaby z perspektywy uczestnika rynku. Amortyzacja za pozostały okres użytkowania powinna uwzględniać oczekiwaną wartość godziwą składnika aktywów w momencie wyjścia. View more 4. Uwzględnienie zobowiązania leasingowego w grupie aktywów jest dobrowolne Test na utratę wartości aktywów wymaga porównania wartości bilansowej grupy aktywów do jej oczekiwanych nie zdyskontowanych przyszłych przepływów pieniężnych, znanych jako test na wartość możliwą do odzyskania. Podczas przeprowadzania testu, można zdecydować się na włączenie lub wyłączenie zobowiązania leasingowego od grupy aktywów. Przedsiębiorstwa, które wykluczają zobowiązanie, powinny również wykluczyć związane z tym koszty najmu z oczekiwanych przyszłych wypływów pieniężnych. Natomiast te, które obejmują zobowiązanie w grupie aktywów, powinny również obejmować powiązane z nim koszty najmu. Przedsiębiorstwa, które zdecydują się uwzględnić związane z tym koszty najmu, mogą zdecydować się na uwzględnienie całego kosztu najmu w oczekiwanych przepływach pieniężnych lub tylko na części związanej ze spłatą kapitału. Wybór dotyczy wyłącznie stałych płatności głównych. Płatności zmienne (nie odzwierciedlone w zobowiązaniu leasingowym) powinny być uwzględniane w oczekiwanych przyszłych wypływach pieniężnych. View more 5. Dopuszczalne jest podejście portfelowe do celów klasyfikacji i wyceny aktywów Standard pozwala przedsiębiorstwom rozliczać aktywa będące przedmiotem leasingu, które mają podobne cechy jak pozostałe aktywa w portfelu, pod warunkiem, że wynik nie będzie znacząco różny. Chociaż wytyczne pozwalają na podejście portfelowe do celów klasyfikacji leasingu i wyceny, aktywa leasingowe nie muszą być koniecznie łączone w celu przeprowadzenia testu na utratę wartości. Przedsiębiorstwo powinno zdecydować, które grupy aktywów powinny być uwzględnione w poszczególnych aktywach leasingowych. View more Przykład z życia wzięty Chociaż można postrzegać leasingowany budynek jako pojedynczy składnik leasingu, każde z pięter może spełniać definicję oddzielnego składnika leasingu. W związku z tym, jeśli przedsiębiorstwo opuszcza jedno piętro, właściwe może być ponowne oszacowanie, czy istnieje więcej niż jeden składnik dzierżawy, i ujęcie opuszczonego piętra (lub pięter) jako oddzielny składnik dzierżawy. Ponadto, ponieważ przedsiębiorstwa mogą śledzić przepływy pieniężne związane z opuszczoną kondygnacją, mogą być zobowiązane do uwzględnienia opuszczonej podłogi (lub pięter) jako odrębnej grupy aktywów, która byłaby oddzielnie oceniana pod kątem utraty wartości.
Wycena nieruchomości inwestycyjnej na dzień bilansowy (wycena w koszcie a wycena w wartości godziwej – znaczenie wyboru polityki rachunkowości), przeklasyfikowanie nieruchomości, wycena nieruchomości w przypadku przeklasyfikowania. MSR 23 „Koszty finansowania zewnętrznego” MSR 36 „Utrata wartości aktywów”.
Adam Torchała2020-03-03 15:24, 15:59redaktor 15:24aktualizacja2020-03-03 15:59fot. Kacper Pempel / / FORUMPGE przeprowadzi testy na utratę wartości aktywów - podała spółka w komunikacie. Obecnie zdaniem rynku aktywa spółki są skrajnie zawyżone. Póki co, nie znamy szczegółów testów, które zamierza przeprowadzić Polska Grupa Energetyczna. Spółka podała jedynie, że o wyniku testów poinformuje odrębnym raportem bieżącym. Nie wiadomo też, kiedy taki raport mógłby zostać opublikowany. Warto jednak dodać, że możliwy problem z wyceną aktywów PGE nie jest na rynku tajemnicą. Wystarczy powiedzieć, że za każdą złotówkę zapisaną w księgach spółki, inwestorzy na rynku są w stanie zapłacić jedynie 19 groszy. Wskaźniki C/WK wynosi zatem 0,19, choć naturalnie powinien oscylować w okolicach 1. To pokazuje, że albo wycena spółki jest skrajnie zaniżona, albo inwestorzy nie wierzą w wartość aktywów zapisanych w bilansie spółki. Szerzej problem ten opisywaliśmy w ubiegłym tygodniu w artykule "Spółki Skarbu Państwa ze śmieciowymi wycenami". Wówczas tłumaczyliśmy, że jednym z uzasadnień dla niskiego C/WK energetyki może być dekarbonizacja. Fotowoltaika receptą na podwyżki cen prądu? Poznaj szczegóły - Jeżeli będzie postępowała, jest ryzyko, że polskim spółkom z branży okołowęglowej ciężej będzie notować zyski. Dostrzega to zresztą sam Skarb Państwa, który w projekcie Ostrołęka C forsowany dotychczas węgiel chce zastąpić gazem. Tylko jeżeli aktywa węglowe (kopalnie, elektrownie etc.) miałyby przynosić niższe zyski, należałoby to ująć w księgach. W księgowości funkcjonuje instytucja odpisu aktualizującego wartość aktywów. Wówczas spadłyby wartości księgowe spółek po takich odpisach i wskaźnik C/WK tym samym mocno by wzrósł - pisaliśmy wówczas. Co ciekawe, do potencjalnie zawyżonych wycen w księgach, przyznają się niektóre zarządy. Przykładowo zarząd Energi stwierdził, że propozycja Orlenu, by zapłacić akcjonariuszom 7 zł na akcje, to odpowiednia cena za papiery spółki. Wartość księgowa sugeruje zaś wycenę 3,5-krotnie wyższą. Czemu Energa nie robi zatem odpisów? Tego nie wiemy. Pozostaje wnioskować, że skoro wartość aktywów chce zbadać PGE, to i może Energa się pochyli nad tym problemem. Ów problem ma jednak cała energetyka i górnictwo. C/WK dla Enei, Tauronu, Bogdanki i JSW także kształtuje się na skrajnie niskim poziomie i nie przekracza 0,21. fot. / / Nie można także zapominać o aspekcie polityki wewnętrznej, która również ma wpływ na wyceny energetycznych i węglowych spółek. Szerzej opisywaliśmy go w ubiegłym tygodniu w artykule "Giełdowa katastrofa polskiej energetyki". - Kontrolowane przez Skarb Państwa energetyczne spółki wciąż zaskakują inwestorów. Gdy wydaje się, że mocniej już spaść się nie da, energetyczny kwartet zamyka usta niedowiarkom i pogłębia minima. Branża, która miała być synonimem stabilności, stała się synonimem giełdowej katastrofy - pisaliśmy wówczas. PGE, które od debiutu - nawet wliczając dywidendy - straciło ponad 20 mld zł na wartości, jest czołowym przykładem porażki polskiej energetyki na GPW. Adam TorchałaŹródło: «Obliczając dorozumianą wartość godziwą wartości firmy zgodnie z etapem 2, jednostka musi przeprowadzić procedury w celu ustalenia wartości godziwej na dzień przeprowadzenia testu na utratę wartości swoich aktywów i zobowiązań (w tym nieujętych aktywów i zobowiązań) zgodnie z procedurą, która byłaby wymagana przy alokacji Zgodnie z prawem bilansowym wycena aktywów w bilansie powinna być poddawana regularnej ocenie. W sytuacji, gdy pojawią się przesłanki wskazujące na utratę wartości składników bilansu, należy dokonać stosownych odpisów aktualizujących ich wartość. Aby określić, czy taki spadek wartości miał miejsce, wykonuje się testy na utratę wartości aktywów, które stanowią przedmiot rozważań niniejszego artykułu. Zmniejszenie wartości składników bilansu może nastąpić w dwojaki sposób – poprzez odpis amortyzacyjny lub odpis aktualizujący wartość. O ile wykonywanie odpisów amortyzacyjnych nie budzi zwykle większych wątpliwości, o tyle wykonywanie odpisów aktualizujących nie zawsze jest tak oczywiste. Przesłanki, które wskazują na utworzenie takiego odpisu, są bowiem bardzo różnorodne. Kiedy już jednak zostanie ustalone, że zaistniała konieczność dokonania odpisu aktualizującego wartość, nasuwa się pytanie, o jaką kwotę w istocie należy zaktualizować dany składnik aktywów. W tym celu należy wykonać test na utratę wartości aktywów, którego procedura została szczegółowo opisana w Krajowym Standardzie Rachunkowości nr 4 „Utrata wartości aktywów”. Zgodnie z KRS 4 utrata wartości składnika majątkowego następuje w momencie częściowej lub całkowitej utraty zdolności do przynoszenia jednostce korzyści ekonomicznych. Korzyści ekonomiczne należy natomiast rozumieć jako wymierny potencjał przyczyniania się przez składnik majątku (indywidualnie lub wspólnie z innymi składnikami aktywów) do: powstawania i zbywania produktów (wyrobów, usług) i towarów stanowiących przedmiot działalności operacyjnej jednostki oraz utrzymywania inwestycji, z których jednostka, na podstawie uzasadnionych przesłanek, może oczekiwać przyszłych wpływów środków pieniężnych, lub ograniczania przyszłych operacyjnych wydatków pieniężnych, lub zamiany aktualnej jego formy na przyszłe wpływy środków pieniężnych, także gdy można przewidywać łańcuch kolejnych zamian jednej formy składnika aktywów na inne, jednak z perspektywą wpływu, w końcowym ogniwie, środków pieniężnych, lub zmniejszania wydatków z tytułu przyszłej spłaty aktualnych lub przyszłych zobowiązań jednostki1. Chcąc określić utratę wartości, należy ustalić tzw. wartość odzyskiwalną, której wielkość jest uzależniona od wartości handlowej oraz wartości użytkowej aktywów. Wartość handlowa jest równa możliwej do uzyskania cenie sprzedaży netto danego składnika majątku. W sytuacji, gdy ustalenie ceny sprzedaży jest niemożliwe, wówczas za wartość handlową aktywa przyjmuje się jego wartość godziwą, pomniejszoną o przewidywane koszty sprzedaży (z wyłączeniem kosztów finansowych i obciążeń z tytułu podatku dochodowego)2. Wartość użytkowa z kolei wynika z przydatności gospodarczej danego składnika aktywów. W odniesieniu do aktywów trwałych wyznacza się ją jako wartość zdyskontowanych przyszłych korzyści ekonomicznych netto z obiektu oceny utraty wartości, ustaloną przy założeniu dalszego jego wykorzystywania (utrzymywania)3. Wartość odzyskiwalna stanowi wyższą z dwóch powyżej przytoczonych wartości (handlowej i użytkowej). Jeżeli wartość odzyskiwalna jest na dzień bilansowy niższa od wartości bilansowej obiektu oceny utraty wartości, wówczas należy dokonać odpisu aktualizującego wartość tego obiektu do wartości odzyskiwalnej4. Warto zauważyć, że nie wszystkie składniki majątku generują korzyści ekonomiczne samodzielnie. Wówczas test na utratę wartości należy przeprowadzić dla najmniejszej możliwej do wyodrębnienia grupy aktywów, które wspólnie wypracowują korzyści ekonomiczne (tzw. ośrodek wypracowujący korzyści ekonomiczne). W wartości tej należy uwzględnić także aktywa wspólne (aktywa służące kilku różnym ośrodkom) oraz wartość firmy przypadającą na ośrodek5. Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści Pozostałe 52% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Otóż dlatego, że w roku 2023 po raz pierwszy od lat 90-tych (kiedy nie istniało jeszcze pojęcie testów na utratę wartości!) mamy do czynienia ze zjawiskiem utraty wartości aktywów z przyczyn nie związanych z czynnikami mikroekonomicznymi (tj., problemami samego przedsiębiorstwa).

Rzeczowe aktywa trwałe stanowią najbardziej istotną pozycję aktywów Grupy Kapitałowej PGE. Z uwagi na zmienne otoczenie makroekonomiczne oraz regulacyjne Grupa Kapitałowa PGE okresowo weryfikuje przesłanki mogące świadczyć o utracie wartości odzyskiwalnej swojego majątku. Grupa Kapitałowa PGE w ocenie sytuacji rynkowej posługuje się zarówno własnymi narzędziami analitycznymi, jak i wsparciem niezależnych ośrodków analitycznych. W poprzednich okresach sprawozdawczych Grupa Kapitałowa PGE dokonywała istotnych odpisów z tytułu utraty wartości aktywów trwałych segmentu Energetyka Konwencjonalna, segmentu Ciepłownictwo oraz segmentu Energetyka Odnawialna. Odpis utworzony w segmencie Energetyka Odnawialna został również w poprzednich okresach w znaczącej części odwrócony. W bieżącym okresie sprawozdawczym Grupa dokonała analizy przesłanek i zidentyfikowała czynniki, które w istotny sposób mogły przyczynić się do zmiany wartości posiadanych aktywów segmentów Energetyka Konwencjonalna oraz Energetyka Odnawialna. Przeprowadzone testy wykazały brak konieczności dokonania odpisu dla segmentu Energetyka Konwencjonalna oraz konieczność odwrócenia odpisu dla segmentu Energetyka Odnawialna. Analiza przesłanek przeprowadzona dla aktywów segmentu Ciepłownictwo nie wykazały konieczności przeprowadzenia testów. Założenia makroekonomiczne i pozostałe Główne założenia cenowe tj. ceny energii elektrycznej, uprawnień do emisji CO2, węgla kamiennego, gazu ziemnego oraz założenia dotyczące produkcji z większości instalacji Grupy pochodziły z opracowania przygotowanego przez niezależnego eksperta, z uwzględnieniem szacunków własnych, na bazie aktualnej sytuacji rynkowej dla pierwszych 2 lat prognozy. Prognozy cen energii elektrycznej zakładają spadek cen w 2022 roku w odniesieniu do cen z 2021 roku, skokowy wzrost cen w 2023 roku w odniesieniu do 2022 roku, spadek w 2024 roku w odniesieniu do 2023 roku, a następnie średnioroczny wzrost na poziomie 6% w latach 2025-2029. Prognozy cen uprawnień do emisji CO2 zakładają skokowy wzrost w 2023 w odniesieniu do 2022, średnioroczny spadek w latach 2024-2025 na poziomie 6,5% oraz średnioroczny wzrost w latach 2026-2029 na poziomie 12,7%. Dla 2030 roku przewiduje się niewielki spadek Prognozy cen praw majątkowych pochodzenia energii zakładają wzrost w dwóch pierwszych latach prognozy, następnie około 9% średnioroczny spadek w latach 2023 – 2031, co związane jest ze zmniejszającym się obowiązkiem umorzenia. Prognoza przychodów z rynku mocy dla lat 2021-2025 opiera się na wynikach rozstrzygniętych aukcji głównych i dodatkowych dla tych okresów dostaw z uwzględnieniem mechanizmów wspólnego bilansowania w ramach spółek Grupy Kapitałowej PGE. Prognoza od 2026 roku została opracowana przez zespół ekspertów PGE na podstawie założeń dotyczących szacowanych przyszłych przepływów dla jednostek wytwórczych bazujących na wynikach już rozstrzygniętych aukcji oraz prognoz zewnętrznego eksperta. Dla kontraktów jednorocznych z dostawą od 1 lipca 2025 roku, oraz kontraktów wieloletnich zawartych w ramach aukcji dla 2025 roku i kolejnych, obowiązuje kryterium emisyjności 550g CO2/kWh (tzw. EPS 550), co w praktyce wyklucza udział w aukcjach Rynku Mocy wszystkich jednostek węglowych. Dyspozycyjność jednostek została oszacowana w oparciu o plany remontów z uwzględnieniem statystycznej awaryjności. W dniu 2 lutego 2021 roku Rada Ministrów zatwierdziła „Politykę Energetyczną Polski do 2040 roku”. PEP stanowi wizję Polski w zakresie transformacji energetycznej, ukazując zakładaną strukturę jednostek wytwarzających energię elektryczną. Zgodnie z Polityką zwiększany ma być udział jednostek nisko- i zeroemisyjnych, a zmniejszany udział jednostek węglowych. Jednak tempo transformacji energetycznej i trendy zakładane w PEP 2040 w ostatnim okresie uległy znaczącemu przyspieszeniu i wzmocnieniu. W lipcu 2021 roku Komisja Europejska opublikowała pakiet legislacyjny Fit for 55, zmierzający do osiągnięcia redukcji emisji gazów cieplarnianych w UE o 55% (poprzednio 40%) do 2030 roku w stosunku do roku 1990. Zgodnie z oczekiwaniami uczestników rynku, ujęta w pakiecie reforma systemu EU ETS powinna skutkować znaczącym wzrostem poziomu cen uprawnień do emisji CO2, co w praktyce nastąpiło już w pierwszej połowie roku. W efekcie obecny poziom cen uprawnień do emisji CO2 znacznie odbiega od założeń PEP 2040. Kolejnym istotnym elementem, który mocno odbiega od założeń Polityki, jest dynamiczny przyrost mocy fotowoltaicznych na skutek funkcjonowania licznych programów dofinansowania, systemu opustowego dla prosumentów oraz aukcji OZE. W efekcie poziom mocy zainstalowanej zakładany na rok 2030 został już osiągnięty. W związku z powyższym na potrzeby testów na utratę wartości aktywów trwałych, Grupa Kapitałowa PGE przyjmuje założenia opracowane przez niezależny ośrodek analityczny, które uwzględniają aktualną sytuację regulacyjną i rynkową. Przyszłe zmiany na rynku energii elektrycznej mogą odbiegać od przyjętych obecnie założeń, co może doprowadzić do istotnych zmian sytuacji finansowej oraz wyników finansowych Grupy PGE. Zostaną one ujęte w przyszłych sprawozdaniach finansowych. Opis założeń dla segmentu Energetyka Konwencjonalna Testy na utratę wartości zostały przeprowadzone na 30 czerwca 2021 roku w odniesieniu do ośrodków wypracowujących środki pieniężne poprzez ustalenie ich wartości odzyskiwalnej. Określenie wartości godziwej dla bardzo dużych grup aktywów, dla których nie ma aktywnego rynku i mało jest porównywalnych transakcji, jest w praktyce bardzo trudne. W przypadku całych elektrowni i kopalni, dla których należy określić wartość na lokalnym rynku, nie istnieją obserwowalne wartości godziwe. W związku z powyższym wartość odzyskiwalna analizowanych aktywów została ustalona w oparciu o oszacowanie ich wartości użytkowej metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych netto na podstawie projekcji finansowych przygotowanych na okres od lipca 2021 roku do końca czasu eksploatacji. Zdaniem Grupy przyjęcie projekcji finansowych dłuższych niż pięcioletnie jest zasadne ze względu na istotny i długoterminowy wpływ szacowanych zmian w otoczeniu regulacyjnym. Dzięki przyjęciu dłuższych projekcji wartość odzyskiwalna może być oszacowana bardziej rzetelnie. Założenia szczegółowe segmentu Poniżej przedstawiono kluczowe założenia wpływające na oszacowanie wartości użytkowej testowanych CGU:  uznanie za jedno CGU w uwagi na powiązania technologiczne odpowiednio:  Oddziału Kopalnia Węgla Brunatnego Bełchatów oraz Oddziału Elektrownia Bełchatów („Kompleks Bełchatów”),  Oddziału Kopalnia Węgla Brunatnego Turów oraz Oddziału Elektrownia Turów („Kompleks Turów”),  uznanie za trzy oddzielne CGU Elektrowni Dolna Odra, Elektrowni Szczecin i Elektrowni Pomorzany wchodzących w skład Oddziału Zespół Elektrowni Dolna Odra,  przyjęcie założeni o kontynuowaniu działalności:  do 2036 roku dla Kompleksu Bełchatów w oparciu o zaakceptowaną przez Stronę Społeczną datę wyłączenia wszystkich bloków przyjętą dla potrzeb Planu Sprawiedliwej Transformacji Województwa Łódzkiego,  do 2044 roku dla Kompleksu Turów w oparciu o decyzję o wydłużeniu okresu obowiązywania koncesji na prowadzenie działalności wydobywczej do 2044 roku z dnia 28 kwietnia 2021 roku,  przyjęcie założenia, że w okresie po czerwcu 2025 roku istnieje wsparcie z rynku mocy lub jego ekwiwalent dla jednostek spełniających kryterium emisyjności 550 g CO2/kWh wyprodukowanej energii elektrycznej, przy czym kontrakty wieloletnie zawarte w ramach aukcji dla lat 2021-2024 są realizowane zgodnie z terminem ich obowiązywania; dla jednostek niespełniających kryterium emisyjności istnieje możliwość bilansowania kontraktów wieloletnich zawartych do 2019 roku,  uwzględnienie optymalizacji kosztów pracy, wynikającej z aktualnych planów etatyzacji,  utrzymanie zdolności produkcyjnych w wyniku prowadzenia inwestycji o charakterze odtworzeniowym,  przyjęcie średniego ważonego kosztu kapitału po opodatkowaniu w okresie projekcji na poziomie 6,06%-7,56%, zróżnicowanego dla poszczególnych CGU, zgodnie z indywidualnie oszacowanym poziomem ryzyka. Otoczenie w jakim działa Grupa Kapitałowa PGE charakteryzuje się wysoką zmiennością i jest zależne od uwarunkowań makroekonomicznych, rynkowych oraz regulacyjnych, a wszelkie zmiany w tym zakresie mogą mieć istotny wpływ na sytuację finansową oraz wyniki finansowe Grupy PGE. Dlatego powyższe oraz pozostałe założenia przyjęte do oszacowania wartości użytkowej aktywów podlegają okresowej analizie i weryfikacji. Ewentualne zmiany zostaną ujęte w przyszłych sprawozdaniach finansowych. Na dzień 30 czerwca 2021 roku wartość testowanych rzeczowych aktywów trwałych spółki PGE GiEK wyniosła mln PLN. Wartość powyższa nie obejmuje CGU dla których wartość użytkowa testowanych aktywów jest ujemna. W wyniku przeprowadzonego testu na utratę wartości aktywów Grupa oszacowała wartość użytkową testowanych aktywów w wysokości mln PLN, w związku z czym stwierdziła brak konieczności ujęcia bądź rozwiązania odpisów aktualizujących wartość tych aktywów. Analiza wrażliwości Zgodnie z MSR 36 Utrata wartości aktywów Grupa przeprowadziła analizę wrażliwości dla jednostek wytwórczych segmentu Energetyki Konwencjonalnej. Poniżej przedstawiono wpływ zmiany kluczowych założeń na wartość użytkową aktywów na dzień 30 czerwca 2021 roku dla segmentu Energetyki Konwencjonalnej. Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mld PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana ceny energii elektrycznej w całym okresie prognozy 1% 1,8 - -1% - 1,8 Spadek ceny energii elektrycznej o 1% spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej o 1,8 mld PLN. Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mld PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana WACC + 0,5 - 0,9 - 0,5 1,0 - Wzrost WACC o 0,5 punktu spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej aktywów o 0,9 mld PLN. Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mld PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana ceny uprawnień do emisji CO2 1% - 1,0 -1% 1,0 - Wzrost cen uprawnień do emisji CO2 o 1% spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej aktywów o 1 mld PLN. Analiza przesłanek utraty wartości majątku wytwórczego segmentu Ciepłownictwo W poprzednich okresach sprawozdawczych Grupa Kapitałowa PGE dokonywała istotnych odpisów z tytułu utraty wartości aktywów trwałych segmentu Ciepłownictwo. Kluczowe założenia przyjęte do testów na utratę wartości aktywów przeprowadzonych na dzień 30 listopada 2020 roku opisane są w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym GK PGE za rok 2020. W bieżącym okresie sprawozdawczym Grupa dokonała analizy przesłanek w celu weryfikacji, czy mogła nastąpić utrata wartości tych aktywów lub konieczność odwrócenia wcześniej ujętych odpisów. Najważniejsze analizowane czynniki obejmowały:  analizę planu finansowego,  potwierdzenie aktualności planu inwestycyjnego,  analizę ceny energii, węgla kamiennego, uprawnień do emisji CO2 oraz gazu,  analizę cen ciepła,  analizę założeń dotyczących rynku mocy, wsparcia kogeneracji,  analizę szacunków marż na produkcji i sprzedaży energii elektrycznej w przyszłych okresach, w świetle prognoz cen energii, węgla kamiennego, gazu oraz uprawnień do emisji CO2. Przeprowadzona analiza przesłanek dla segmentu Ciepłownictwo wskazała, iż jednostki wytwórcze realizują plan finansowy zgodnie z założeniami. Dostępne dla Grupy Kapitałowej PGE prognozy cen gazu ziemnego, energii elektrycznej, węgla kamiennego, gazu i uprawnień do emisji CO2 powodują korzystne prognozy realizowanych marż zarówno na sprzedaży energii elektrycznej jak i ciepła. System wsparcia kogeneracji w jednostkach gazowych uległ zmniejszeniu, niemniej jednak został zastąpiony wsparciem w postaci rynku mocy tym samym nie powodując ryzyka istotnej zmiany wartości użytkowej. Założenia dotyczące rynku mocy, względem 2020 roku, w wyniku aktualizacji o rozstrzygnięte aukcje, pozytywnie wpływają na prognozowane przychody z programu. W związku z powyższym, zdaniem GK PGE, na dzień sprawozdawczy nie występują przesłanki do dokonania odpisów z tytułu utraty wartości aktywów trwałych segmentu Ciepłownictwo ani do odwrócenia odpisów ujętych w poprzednich okresach. Opis założeń dla segmentu Energetyka Odnawialna W bieżącym okresie sprawozdawczym Grupa Kapitałowa PGE przeprowadziły testy na utratę wartości aktywów trwałych na dzień 30 czerwca 2021 roku. W zakresie segmentu Energetyka Odnawialna identyfikowane i analizowane są następujące odrębne ośrodki wypracowywujące środki pieniężne:  Uznane za odrębne CGU należące do PGE EO  elektrownie szczytowo – pompowe łącznie  pozostałe elektrownie wodne łącznie,  poszczególne famy wiatrowe PGE EO  poszczególne farmy wiatrowe PGE Klaster sp. z Testy na utratę wartości aktywów trwałych CGU PGE EO Testy na utratę wartości zostały przeprowadzone wg stanu na dzień 30 czerwca 2021 roku w odniesieniu do ośrodków wypracowujących środki pieniężne poprzez ustalenie ich wartości odzyskiwalnej. Wartość odzyskiwalna analizowanych aktywów została ustalona w oparciu o oszacowanie ich wartości użytkowej metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych netto na podstawie projekcji finansowych przygotowanych na zakładany czas użytkowania danego CGU w przypadku farm wiatrowych lub okres 2021-2030 w przypadku pozostałych CGU. Dla tych CGU, których zakładany okres ekonomicznej użyteczności wykracza poza rok 2030 określono wartość rezydualną na pozostały czas eksploatacji. Zdaniem Grupy przyjęcie projekcji finansowych dłuższych niż pięcioletnie jest zasadne ze względu na fakt, iż rzeczowe aktywa trwałe wykorzystywane przez Grupę mają istotnie dłuższy okres ekonomicznej użyteczności oraz ze względu na istotny i długoterminowy wpływ szacowanych zmian w otoczeniu regulacyjnym ujętych w szczegółowej prognozie. Założenia szczegółowe Poniżej przedstawiono kluczowe założenia wpływające na oszacowanie wartości użytkowej testowanych CGU:  uznanie za odrębne CGU odpowiednio:  elektrowni szczytowo-pompowych (jedno CGU dla poszczególnych elektrowni ze względu na wspólny ekonomiczny charakter);  pozostałych elektrowni wodnych (jedno CGU dla poszczególnych elektrowni ze względu na wspólny ekonomiczny charakter);  poszczególnych elektrowni wiatrowych (oddzielne CGU dla poszczególnych elektrowni ze względu na różny okres eksploatacji elektrowni);  produkcja energii elektrycznej i praw majątkowych została założona na podstawie danych historycznych, z uwzględnieniem dyspozycyjności poszczególnych jednostek;  dyspozycyjność jednostek została oszacowana w oparciu o plany remontów z uwzględnieniem statystycznej awaryjności;  przychody z regulacyjnych usług systemowych do połowy 2023 roku zostały oszacowane w oparciu o obecnie funkcjonujący system wynagradzania tych usług, od połowy 2023 roku przewidywane jest rozpoczęcie funkcjonowania rynkowego mechanizmu kontraktacji usług regulacyjnych, z którego przychody zostały oszacowane na podstawie wewnętrznych analiz GK PGE;  utrzymanie zdolności produkcyjnych w wyniku prowadzenia inwestycji o charakterze odtworzeniowym;  przyjęcie średniego ważonego kosztu kapitału po opodatkowaniu w okresie projekcji na poziomie 6,56 %. W wyniku przeprowadzonego testu na utratę wartości aktywów trwałych Grupa stwierdziła konieczność rozwiązania (odwrócenia) utworzonych w poprzednich okresach odpisów aktualizujących wartość aktywów farm wiatrowych na dzień sprawozdawczy. Otoczenie w jakim działa Grupa Kapitałowa PGE charakteryzuje się wysoką zmiennością i jest zależne od uwarunkowań makroekonomicznych, rynkowych oraz regulacyjnych, a wszelkie zmiany w tym zakresie mogą mieć istotny wpływ na sytuację finansową oraz wyniki finansowe Grupy PGE. Dlatego powyższe oraz pozostałe założenia przyjęte do oszacowania wartości użytkowej aktywów podlegają okresowej analizie i weryfikacji. Ewentualne zmiany zostaną ujęte w przyszłych sprawozdaniach finansowych. Poniższa tabela przedstawia wartość odwrócenia odpisów na dzień 30 czerwca 2021 roku w zakresie farm wiatrowych. Stan na dzień 30 czerwca 2021 roku Stopa dyskontowa Wartość testowana Odwrócenie odpisu Wartość po odpisie Farmy wiatrowe (mln PLN) 6,56% 4 Analiza wrażliwości Analiza wrażliwości wykazała, że istotny wpływ na oszacowaną wartość użytkową mają takie czynniki jak WACC oraz ceny energii elektrycznej. Wyniki analizy wrażliwości dotyczą wszystkich CGU należących do PGE EO Poniżej został przedstawiony wpływ zmian czynników mających istotny wpływ w całym okresie projekcji na prognozowane przepływy pieniężne, a w związku z tym również na oszacowaną wartość użytkową. Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mln PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana ceny energii elektrycznej w całym okresie prognozy 1% 67 - -1% - 67 Spadek ceny energii elektrycznej o 1% spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej o 67 mln PLN. Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mln PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana WACC + 0,5 - - 0,5 - Wzrost WACC o 0,5 punktu spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej aktywów o mln PLN. Zmiana WACC o 0,5 punktu nie ma wpływu na wartość odpisu lub jego odwrócenie. Test na utratę wartości aktywów trwałych CGU PGE Klaster sp. z Testy na utratę wartości zostały przeprowadzone wg stanu na dzień 30 czerwca 2021 roku w odniesieniu do ośrodków wypracowujących środki pieniężne poprzez ustalenie ich wartości odzyskiwalnej. Wartość odzyskiwalna analizowanych aktywów została ustalona w oparciu o oszacowanie ich wartości użytkowej metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych netto, na podstawie projekcji finansowych przygotowanych na zakładany czas użytkowania farm wiatrowych. Założenia szczegółowe  produkcja energii elektrycznej została założona na podstawie założeń do modelu inwestycyjnego,  przyjęcie średniego ważonego kosztu kapitału (WACC) w okresie obowiązywania wsparcia w postaci ceny aukcyjnej na poziomie 5,06% oraz w pozostałym okresie projekcji na poziomie 6,56%. W wyniku przeprowadzonego testu na utratę wartości aktywów trwałych Grupa stwierdziła konieczność rozwiązania (odwrócenia) utworzonych w poprzednich okresach odpisów aktualizujących wartość aktywów farm wiatrowych na dzień sprawozdawczy. Poniższa tabela przedstawia wartość odwrócenia odpisów dzień 30 czerwca 2021 roku w odniesieniu do farm wiatrowych spółki PGE Klaster sp. z Stan na dzień 30 czerwca 2021 roku Stopa dyskontowa Wartość testowana Odwrócenie odpisu Wartość po odpisie Farmy wiatrowe (mln PLN) 5,06% / 6,56% 687 36 723 Analiza wrażliwości Zgodnie z MSR 36, Grupa przeprowadziła analizę wrażliwości dla farm wiatrowych PGE Klaster sp. z Poniżej przedstawiono wpływ zmiany WACC na wysokość wartość użytkową aktywów na dzień 30 czerwca 2021 roku: Parametr Zmiana Wpływ na wartość użytkową w mln PLN Zwiększenie Zmniejszenie Zmiana WACC + 0,5 - 50 - 0,5 54 - Wzrost WACC o 0,5 punktu procentowego spowodowałby zmniejszenie wartości użytkowej aktywów o 50 mln PLN. Zmiana WACC o 0,5 punktu nie ma wpływu na wartość odpisu lub jego odwrócenie.

Synthos przeprowadził testy na utratę wartości aktywów instalacji do wytwarzania kauczuków typu SSBR w Oświęcimiu, poinformowała spółka. Wpływ wartości odpisu na zysk netto Ze zjawiskiem trwałej utraty mamy do czynienia wówczas, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych. Jednostka powinna przynajmniej raz w roku przeprowadzić test na ustalenie, czy konieczne jest objęcie środka trwałego odpisem aktualizującym jego wartość. Taki test składa się z dwóch etapów: W pierwszej kolejności należy ustalić, czy wystąpiły przesłanki mające charakter zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny, wskazujące, że konieczna jest dalsza analiza; wystąpienie choćby jednego czynnika rodzi konieczność dokonania dalszych wyliczeń. W drugim kroku należy ustalić, czy wystąpiła utrata wartości środków trwałych, a jeżeli tak – oszacować wysokość odpisu aktualizującego środki trwałe. Jak ustalić, w jaki sposób podejść do zagadnienia utraty wartości i kiedy konieczne jest dokonanie odpisu na środki trwałe uregulowano w Krajowym Standardzie Rachunkowości numer 4. Krok I. Aktualizacja wyceny Zanim jednostka dokona wyceny bilansowej aktywów na cele ustalenia, czy nastąpiła trwała utrata ich wartości, w pierwszej kolejności powinna ocenić rolę, jaką analizowane aktywa będą spełniały w przyszłej działalności jednostki, a więc określić, które z nich będą dotyczyły działalności operacyjnej, a które inwestycyjnej, a następnie, zgodnie z zatwierdzoną polityką rachunkowości, ustalić poziom wyceny wartości bilansowej poszczególnych składników aktywów. Do aktywów przyporządkowuje się te związane z nimi zobowiązania, rezerwy i przychody przyszłych okresów, które stanowią o możliwości czerpania przyszłych korzyści ekonomicznych z danego składnika aktywów (np. zbycie składnika aktywów mogące nastąpić jedynie nierozłącznie z cesją dotyczącego go zobowiązania). Następnie – na podstawie systemu planowania działalności (pod warunkiem, że jest on godny zaufania i sprawny) należy określić korzyści ekonomiczne, jakie analizowane aktywa przyniosą jednostce w przyszłości. Należności nieściągalne, przedawnione i umorzone w bilansie Pod pojęciem przyszłych korzyści ekonomicznych rozumieć należy tkwiący w danym składniku aktywów lub grupie aktywów wymierny potencjał przyczyniania się w jednostce posiadającej (kontrolującej) ten składnik, indywidualnie lub wspólnie z innymi składnikami aktywów, do: powstawania i zbywania produktów (wyrobów, usług) i towarów stanowiących przedmiot działalności operacyjnej jednostki oraz utrzymywania inwestycji, z których jednostka, na podstawie uzasadnionych przesłanek, może oczekiwać przyszłych wpływów środków pieniężnych, lub ograniczania przyszłych operacyjnych wydatków pieniężnych, lub zamiany aktualnej jego formy na przyszłe wpływy środków pieniężnych, także wtedy, gdy można przewidywać łańcuch kolejnych zamian jednej formy składnika aktywów na inne, jednak z perspektywą wpływu, w końcowym ogniwie, środków pieniężnych lub zmniejszania wydatków z tytułu przyszłej spłaty aktualnych lub przyszłych zobowiązań jednostki. Ważne jest, aby spodziewane korzyści ekonomiczne, zarówno z aktywów wykorzystywanych w działalności operacyjnej, jak i z inwestycji, można było przyporządkować do aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne pojedynczo i do aktywów wypracowujących korzyści ekonomiczne grupowo. Krok II. Sprawdzenie wystąpienia przesłanek wskazujących na możliwą utratę wartości Sprawdzenie wystąpienia przesłanek wskazujących na możliwą utratę wartości środków trwałych pozwala wyodrębnić te aktywa, które w przyszłości prawdopodobnie będą generowały gorsze korzyści ekonomiczne niż pierwotnie zakładano, dlatego też na tym etapie konieczny jest profesjonalny osąd obserwowanych wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych informacji o środku trwałym. Jeżeli wystąpi chociażby jeden z czynników wskazujących na możliwą utratę wartości, jednostka zobowiązania jest do dalszej analizy. Polecamy: Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Przykładowe przesłanki wskazujące konieczność dalszego testowania zawiera poniższa tabela: Przesłanki zewnętrzne Przesłanki wewnętrzne okoliczności wskazujące na to, że jednostka może nie uzyskać z przyczyn od siebie niezależnych należnych jej kwot pieniężnych, innych aktywów finansowych, dóbr lub świadczeń odzyskanie kosztów poniesionych na wykonanie długotrwałej usługi jest prawdopodobne pomimo: wątpliwej ważności umowy, toczącej się rozprawy sądowej związanej z umową, niemożności dopełnienia przez jednostkę lub drugą stronę umowy i wynikających z niej obowiązków przewidywany wcześniej rozkład w czasie wpływów pieniężnych spodziewanych z określonego składnika aktywów ulegnie zmianie utrata wartości rynkowej poszczególnych składników aktywów, jaka nastąpiła w ciągu okresu sprawozdawczego, jest znacznie wyższa od utraty, której można było się spodziewać w wyniku upływu czasu i zwykłego użytkowania w ciągu okresu sprawozdawczego nastąpiły lub w niedalekiej przyszłości nastąpią znaczne, niekorzystne dla jednostki, zmiany o charakterze technologicznym, rynkowym, gospodarczym lub prawnym w otoczeniu, w którym jednostka prowadzi działalność lub też na rynkach, do obsługi których aktywa jednostki są wykorzystywane przewidywany jest wzrost kosztów niezbędnych do doprowadzenia do skutkusprzedaży produktów, towarów itp. na rynku instrumentów finansowych i inwestycji, z których jednostka korzysta, wystąpiły niekorzystne zmiany wartości w ciągu okresu sprawozdawczego nastąpiły lub w niedalekiej przyszłości nastąpią znaczne, niekorzystne dla jednostki, zmiany o charakterze technologicznym, rynkowym, gospodarczym lub prawnym w otoczeniu, w którym jednostka prowadzi działalność lub też na rynkach, do obsługi których aktywa jednostki są wykorzystywane w ciągu okresu sprawozdawczego nastąpił wzrost rynkowych stóp procentowych lub innych rynkowych stóp zwrotu z inwestycji i czy prawdopodobne jest, że wzrost ten wpłynie na stopę dyskontową stosowaną do wyliczenia wartości użytkowej danego składnika aktywów i istotnie obniży teraźniejszą wartość spodziewanych korzyści ekonomicznych netto z tego składnika wynikająca z ksiąg rachunkowych wartość aktywów netto jednostki na dany dzień bilansowy jest wyższa od wartości rynkowej lub godziwej akcji/udziałów wyemitowanych przez tę jednostkę dowody na to, że nastąpiło fizyczne uszkodzenie rzeczowych składników aktywów – np. wynika to z ustaleń spisu z natury, meldunków z produkcji, lub utrata wartości zapasów bądź należności wobec niedotrzymania przez kontrahentów terminów zapłaty – o czym świadczy zaleganie określonych składników aktywów, zarówno długo- jak i krótkoterminowych w ciągu okresu sprawozdawczego nastąpiły lub prawdopodobne jest, że w niedalekiej przyszłości nastąpią, znaczne, niekorzystne dla jednostki, zmiany dotyczące zakresu lub sposobu, w jaki wszystkie lub tylko niektóre składniki aktywów są, lub – zgodnie z oczekiwaniami – będą użytkowane jednostka zamierza zaniechać lub restrukturyzować działalność, do której są wykorzystywane określone składniki aktywów lub zamierza zbyć lub zlikwidować jakieś składniki aktywów przed uprzednio przewidywanym terminem dowody świadczące o tym, że ekonomiczne skutki wykorzystania jakichś składników aktywów są, lub w przyszłości będą, gorsze od oczekiwanych można uznać, że wartość niektórych (lub wszystkich) składników aktywów wynikająca z ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy jest wrażliwa na wystąpienie innych stwierdzonych okoliczności i zmian. Etap III. Szacowanie odpisu na środki trwałe W pierwszej kolejności należy ustalić, jaka jest wartość księgowa netto (czyli wartość początkowa pomniejszona o dotychczas dokonane odpisy) środka trwałego, a następnie określić jego wartość odzyskiwalną, pod która należy rozumieć wyższą z dwóch wartości: rynkowej (godziwej) lub użytkowej. Jeżeli wartość odzyskiwana jest większa od wartości księgowej, wówczas nie ma konieczności dokonywania odpisu. W odwrotnej sytuacji odpis taki należy ustalić. Jak wprowadzać uproszczenia w rachunkowości dla jednostek mikro Polecamy: Ściągi księgowego – PDF Załóżmy, ze analizujemy środek trwały, który w ciągu ostatniego roku generował straty, a który opisany jest następującymi parametrami: wartość księgowa = 24 mln zł wartość rynkowa = 20 mln zł wartość użytkowa – po zdyskontowaniu wolnych przepływów pieniężnych = 21 mln zł. wartość księgowa wartość odzyskiwalna czy konieczny odpis? wyliczenie odpisu 1 2 3 4 24 mln zł 21 mln zł tak 24 mln zł – 21 mln zł = 3 mln zł Sławomir Ekman Dyrektor Podyskutuj o tym na naszym FORUM Komisja zwraca uwagę, że często księgowy wzrost wartości poszczególnych aktywów funduszy wprost przekłada się na wyższe wynagrodzenie pobierane przez TFI. Jednocześnie, w przypadku konieczności zbycia takich aktywów przez fundusz faktyczna cena sprzedaży często znacznie odbiega in minus od wyceny księgowej wykazywanej wcześniej Kiedy sporządza się test na utratę wartości aktywów?Obowiązek przeprowadzenia testu na utratę wartości nakłada Międzynarodowy Standard Rachunkowości 36. Zgodnie z MSR 36 test powinien zostać sporządzony dla:Test na utratę wartości niematerialnych o nieokreślonym okresie użytkowania oraz test na utratę wartości firmy należy przeprowadzać co roku, niezależnie od wystąpienia przesłanek utraty wartości tych CMT posiada wieloletnie doświadczenie przy sporządzaniu testów na utratę wartości firmy, akcji i udziałów oraz wartości niematerialnych dla spółek publicznych i przedsiębiorstw rodzinnych. Pomożemy zidentyfikować potrzebę i sprawnie przygotować niezbędną dokumentacje zgodnie z najwyższymi standardami. .
  • 9tme1ubv10.pages.dev/766
  • 9tme1ubv10.pages.dev/233
  • 9tme1ubv10.pages.dev/868
  • 9tme1ubv10.pages.dev/727
  • 9tme1ubv10.pages.dev/524
  • 9tme1ubv10.pages.dev/344
  • 9tme1ubv10.pages.dev/125
  • 9tme1ubv10.pages.dev/242
  • 9tme1ubv10.pages.dev/955
  • 9tme1ubv10.pages.dev/681
  • 9tme1ubv10.pages.dev/850
  • 9tme1ubv10.pages.dev/344
  • 9tme1ubv10.pages.dev/513
  • 9tme1ubv10.pages.dev/126
  • 9tme1ubv10.pages.dev/390
  • test na utratę wartości aktywów