Piękny ptaszek drepcze sobie po trawniku pod moim domem. Zamieszkał w naszym karmniku. I wiewiórkę mamy na drzewie. I róże właśnie rozkwitły. Wygodne fotele tuż przy basenie…. Huśtawki, piaskownica, domek drewniany do zabawy, kominek i….zdrowie, miłość, przyjaźń.. Niesamowicie dużo. Życie jak z bajki. Ciężkie dni przychodzą chyba zawsze niespodziewanie. Przychodzą i nie wiadomo co z tym fantem zrobić. A siły albo są albo ich brak na stawianie czoła codzienności. Wtedy i pokrywki przeciwko nam w szafkach i talerze na półkach. I dzieci przeciwko nam i mąż. I pies co się plącze pod nogami. I ten ptak z karmnika to tylko wkurza. I jak tu sobie poradzić ze wszystkim? Jak każdy grymas dnia w naszych oczach urasta do rangi katastrofy. Bo urasta. Bo jak się jedno wali, to i drugie i trzecie i dziesiąte jakoś tak czarodziejsko traci na wartości. I jak tu pamiętać, że inni mają gorzej… I że świat się nie kończy, nie przestaje być. I że dzieci zdrowe, chleb w chlebaku i mąż co tuli. Że to tylko problemy, jak u każdego. Ciężko o tym pamiętać, bo się w tej własnej "biedzie" zapadamy, zakleszczamy, i odpieramy każdy argument. No i nasze problemy zawsze są "naj". Zauważyliście to? My zawsze mamy najgorzej, najtrudniej, najniesprawiedliwiej. Ja dodatkowo nie dopuszczam do siebie żadnych dobrych słów, rad.. sama wiem najlepiej i sama muszę sobie z tym poradzić. Potrzebuję tego stanu samej ze sobą. Stanu spokoju, przemyśleń, rozpisania sobie na karteczkach tego i owego. Takiego cienia. Odpoczynku od słońca. Potrzebuję polać łzy, pokrzyczeć, pomachać widelcami. I burknąć do męża w odpowiedzi na zwykłe pytanie. Przewałkować każdy aspekt sprawy. I potem jeszcze raz i jeszcze. I mówić o tym potrzebuję zawsze. W sumie to nie wiem po co, skoro i tak argument każdy odbijam od siebie jak bumerang. Taki mam styl walki z problemami. Taki mam styl wychodzenia na przeciw trudom. Ale gdy już odetchnę, ukoję, przeczekam, rozłożę na części pierwsze… dostaję koloru. Dostaję skrzydeł. Wyprostowuję się, poprawiam spódnicę i stawiam czoło dniu jutrzejszemu. Jak gdyby nigdy nic. I jest mi łatwiej. Dużo łatwiej niż miałabym zamiatać problemy pod dywan i chować po kątach. Niż miałabym udawać że nic się nie stało. Niż miałabym milczeć. Niż miałabym walić głową w ścianę jak nikt nie widzi. Jestem niezwykle emocjonalna i ekspresywna. I wiem, że ryzykowałabym zdrowie udając wieczną radość i optymizm nigdy nie odpuszczający. Więc nie udaję. Większość dni w roku kipię pozytywną energią i to pokazuję. Ale jak kipię rozżaleniem to też to pokazuję. I w życiu i na blogu. Chyba w innym przypadku fałszem by ten blog brzmiał… Więc dziś taki dziwny post. I ja zamierzam go opublikować. Choć 10 razy mówiłam że nie, że po co? ;) Otóż chyba po to właśnie by zachować szczerość. By przyznać się, że i mi czasem źle. I że ta moja droga, i ta w życiu i ta na blogu, taka właśnie jest. Prowadząca wprost przed siebie, w stronę szczęścia, z krótkim przystankiem na pobycie w cieniu dnia trudniejszego. W sumie zwyczajnie. Takie yin i yang :) Dla przekory, nasze ostatnie kolorowe zdjęcia :) Dzień był deszczowy ale zdjęcia wyszły piękne, prawda? :) To był jeden z tych dni rozpierających radością od wewnątrz. I ja wiem, że za chwilę taki dzień przywitam. Że po burzy zawsze nadchodzi słońce. I ta świadomość pozwala mi w spokoju, póki co, odpoczywać. I jeszcze coś na koniec. Większość z was pewnie słyszała o Julii Rozumek. Autorce bloga szafa tosi. W blogu Julii jestem zakochana po uszy. Od pierwszego przeczytanego słowa uwielbiam tam dosłownie wszystko. Kto jeszcze nie zna polecam z całego serca! Julia ostatnio stworzyła cudowną kolekcję. Ja jestem zachwycona do granic. Ceny nie są niskie bo cała kolekcja jest stworzona w Polsce, z najlepszych materiałów i drewna wysokiej jakości. Oryginalne, i niesamowicie estetyczne wyroby czekają na was w sklepie. Na moim blogu pojawił się również baner odnoszący bezpośrednio do tego sklepu. Zajrzyjcie bo naprawdę warto! Choćby tylko po to, by oko nacieszyć delikatnymi, romantycznymi piórkami i dmuchawcami :) Bardzo dziękuję za wasz udział w dyskusji i pisanie takich szczerych komentarzy. Niezmiernie je lubię i lubię wiedzieć co myślicie na dany temat. Dziękuję :)Mówi się, że po deszczu zawsze wychodzi słońce, ale zanim ciężkie chmury depresji i autodestrukcyjne odruchy nieco się odsuną, dziewczyna będzie musiała przejść przez przysłowiowe piekło, żeby postawić pierwszy wątły krok ku nowemu życiu.
Witajcie w ten sobotni wieczór! Z ogromną przyjemnością przychodzimy do was z kolejną aktualizacją Vibe Roleplay! Na samym wstępie pragniemy podziękować wszystkim osobom za wszelkie sugestie co do zmian na serwerze. Wasze zdanie jest dla nas bardzo ważne, gdyż chcielibyśmy, aby gra na naszym serwisie wiązała się z jak największą przyjemnością z gry. Przedmiot Krótkofalówki: Idąc za głosem propozycji, pragniemy zaprezentować przedmiot krótkofalówki. Od dłuższego czasu komunikacja większych grup postaci była znacznie utrudniona. Jedyną możliwością do komunikacji większej grupy postaci na dalekim dystansie był czat grupowy. Na szczęście ten problem zostanie już tylko wspomnieniem wraz z wprowadzeniem tej aktualizacji. Za pomocą radia będziecie mogli bezproblemowo połączyć się z wybraną przez was częstotliwością i komunikować z innymi postaciami. Na czacie będzie wyświetlał się pełny Nickname postaci. Otwieranie drzwi pojazdu komendą Kolejną sprawą, którą poruszaliście podczas dyskusji był brak możliwości otwierania drzwi wozu tak, aby się nie zamykały po niemalże najmniejszym dotknięciu. Przygotowaliśmy dla was system otwierania drzwi pojazdu za pomocą komendy, która również zablokuje ich rotację. Zniweluje to problem samoistnego zamykania. Drzwi otworzycie za pomocą komendy /v drzwi [0-3] 0-1. W przypadku próby otwarcia drzwi na zamkniętym pojeździe system powiadomi was o braku możliwości użycia komendy. Skrzynka Naprawcza Zapewne każdemu z was przytrafiła się sytuacja gdy wsiadaliście do swojego pojazdu i przy próbie odpalenia wyskoczyła wam informacja o całkowitym zniszczeniu silnika. Co wtedy? Dotychczas jedyną opcją był kontakt z najbliższym warsztatem i naprawa na miejscu. Postanowiliśmy ułatwić wam to, poprzez utworzenie przedmiotu skrzynki naprawczej. Skrzynka uzupełni stan hp najbliższego pojazdu na tyle, aby spokojnie dojechać do warsztatu. Przedmiot możecie zakupić w każdym sklepie 24/7. Widoczność aktywnych biznesów Jakiś czas temu wprowadziliśmy komendę /biznesy. Po wpisaniu komendy, skrypt ukazywał wam wszystkie aktywne biznesy, lecz z wyłączeniem tych, które działają bez interioru. Zdawaliśmy sobie sprawę z tego, że dla wielu z was jest to spory mankament, ponieważ uniemożliwiało to graczom odnalezienie waszego projektu. Z dniem dzisiejszym problem ten odchodzi w zapomnienie. Dodaliśmy nowe uprawnienie, które pokazuje aktywny biznes również bez ustalonego interioru. Potencjalny klient otrzymuje również możliwość namierzenia pozycji pracownika, który w danym momencie znajduje się na służbie grupy. Dodatkowe uprawnienie w systemie grup Dotychczas jedyną opcją na umożliwienie naszemu pracownikowi dodawania osób do panelu, było nałożenie na niego flagi lidera, która chcąc nie chcąc dawała takiej osobie pełny zakres możliwości. Jak wszyscy wiemy, dochodziło do wielu sytuacji kiedy osoby wykorzystywały tą flagę niezgodnie z przeznaczeniem. Dlatego też postanowiliśmy dodać dodatkowe uprawnienie, które zezwala osobie na zapraszanie nowych postaci do panelu bez konieczności posiadania uprawnień lidera. System Sparingów Wielu z was najpewniej doświadczyło wielu sytuacji, gdy fajnie rozegrany fabularnie sparing przerodził się w długie oczekiwanie na zdjęcie BW kompanowi. Wychodząc temu naprzeciw, wprowadzamy dla was komendę /o sparing [ID]. Po aktywowaniu trybu sparingu, wbicie BW przez którąś ze stron będzie skutkowało zmniejszonym do piętnastu sekund czasem oczekiwania na odrodzenie. Pozwoli to wam zaoszczędzić czas, który będziecie mogli poświęcić na bardziej kreatywne zajęcia, aniżeli dziesięciominutowe czekanie. Zmiany w MDT W poprzedniej aktualizacji zaprezentowaliśmy wam nowinkę w postaci systemu MDT dla frakcji porządkowych. Zgodnie z obietnicami, przychodzimy do was z kolejnymi poprawkami. Od teraz przy areszcie, mandacie, czy nałożeniu blokady na koło skrypt doda automatycznie informację do kartoteki. Słowem podsumowania, pragniemy podziękować wam za cierpliwość i jednocześnie przeprosić za problemy, które wystąpiły w związku z atakami mającymi miejsce jakiś czas temu. Cały usprawniamy nasze systemy i mamy ogromną nadzieję, że wspólnymi siłami utworzymy miejsce rozgrywki, z którego wszyscy będziemy czerpać przyjemność. Update wejdzie w życie 29/11/2020 w godzinach porannych. Mniejsze zmiany: Dodano status pobudzony po zażyciu cracku; /v bagaznik i /v maska działają również gdy nie jesteśmy właścicielami auta, jednak musi być ono otwarte; Możliwość użycia przedmiotu CCW, podobnie jak z licencją kierowcy; Dodano komendę /fck, która po wpisaniu przez gamemastera będzie pozostawiać ciało zabitej osoby; Dodano synchronizację pogody; Dodaliśmy narzędzie administracyjne, które ma dostarczyć synchronizowane efekty na zapotrzebowania eventowe takie jak chociażby ognie, dymy a nawet deszcz komet (chociaż to nie będzie nam raczej potrzebne); Dodano możliwość wymeldowania z hotelu; Usunięto zdublowany tekst na czacie, pojawiający się przy dodawaniu nowego newsa (Weazel News); Dodano szept do gracza, komenda /s [ID], /c [ID]; Osoby poniżej 3h mogą teraz oferować podstawowe usługi w biznesach. Naprawiono freezujące się /drzwi audio; Przy wyciąganiu telefonu wyświetla się animacja, oraz komunikat nad głową; Dodano widoczność nicków z helikopterów służb porządkowych. Dodano instrukcje przesuwania postaci na animacji; Dodano nowe interiory biurowe; Dodano synchronizowane 3D texty, możliwe do ustawienia przez członków administracji (planujemy rozbudowanie funkcji w przyszłości do interiorów); Zwiększono maksymalną długość opisu do 255 znaków; Dodano nightvision i termowizje dla helikoptera LSPDPo deszczu zawsze wychodzi słońce I tęcza się pojawia Na dobry dzień podsyłamy Wam Zefira na którego spływa tęcza A może to nie gremlin tylko jednorożec? 濾 #adoptujgremlina i podziel się kanapą
Rozmowa z Nikodemem Sadłowskim, ojcem autystycznego Maksa i neurotypowej Livii, autorem książki „Słowo na A” oraz bloga „RockDaddy” Czym dla Pana jest ojcostwo? Ojcostwo dla mnie jest czymś, co zmieniło mnie diametralnie. Nigdy nie sądziłem że wpłynie to na mnie tak mocno. Zawsze czułem, że chcę mieć kiedyś dzieci, jednak nie spodziewałem się że to takie wspaniałe doświadczenie. Uczę się tego codziennie, moje dzieci są dla mnie najlepszymi nauczycielami. Diagnoza Maksa dodatkowo sfokusowała mnie w kierunku bycia lepszym ojcem. Ojcem, który rozumie emocje swoich dzieci, odpowiada na nie, a także stara się odpowiedzieć właściwie na potrzeby swoich tak różnych dzieci. Bycie tatą wymaga u mnie indywidualnego podejścia do swoich dzieci, z tą samą miłością i równym zaangażowaniem w każde dziecko. Czy z autyzmem da się zaprzyjaźnić? Oczywiście. Wymaga to jednak czasu. Ile? Nie wiem. Każdy przechodzi przez diagnozę inaczej, autyzm każdego dziecka jest nieco inny. Inne mamy doświadczenia życiowe i swoją drogę. Dla mnie był to punkt zwrotny. Miejsce, w którym się zatrzymałem i zmieniłem kierunek w swoim życiu. Moje dzieci i autyzm są inspiracją. Nie jest to łatwa znajomość, jednak można żyć z autyzmem w domu. Czasem przeszkadza, czasem utrudnia życie, wchodzi w nasze emocje i naszą codzienność. Jednak zamiast skupiać się na tym co autyzm potrafi nam zabrać, wraz z dziećmi skupiamy się na uwypukleniu tego, czego autyzm nie jest w stanie nam zabronić. Odkrywamy nowe, żyjemy pełną piersią, smakujemy życie, próbujemy nowych rzeczy. Sprawdzamy nasz autyzm na okrągło, wyzywamy go na pojedynki i cieszymy się wygranymi. Na początku jest zawsze trudno, po żałobie przychodzi czas złości, a po niej czas akceptacji. Od tego momentu już tylko od nas samych zależy, ile uda nam się złapać chwil i momentów i wyrwać je autyzmowi. Co oprócz uśmiechu własnych dzieci jest dla Pana największą radością w życiu? Co daje satysfakcję i zagrzewa do stawiania czoła codzienności? Czas z bliskimi, spełnianie się i parcie naprzód. Nie ma nic bardziej radosnego niż poczucie, że robimy to co kochamy wraz z tymi, których kochamy i przy tym także jesteśmy w stanie dać innym trochę radości i uśmiechu. Kocham momenty z bliskimi. Jestem osobą, która kocha ludzi, uwielbiam rozmawiać, pisać, nagrywać. Dzielić się radością i nią zarażać. Sam łatwo się zarażam uśmiechem. Jestem marzycielem, który spełnia swoje marzenia. Uczę tego swoje dzieci. Niedawno rozmawiałem o tym z córką w czasie jazdy autem. Livia ma dopiero sześć lat, wie jednak, że może być kim chce, żyć jak chce i ma we mnie największego fana i moje wsparcie. Ważne byśmy byli dla siebie podporą, w świecie pełnym negacji i hejtu. To wartości które są ponadczasowe. Czy ma Pan wskazówki dla rodziców, w których nadal więcej jest zwątpienia niż siły? Wierzę, że zawsze po deszczu wychodzi słońce, po zimie mamy wiosnę, a po cięższych chwilach przychodzą te piękne. To oczywiste, że diagnoza jest momentem przełomowym, rodzi wiele pytań, dotyka nas strach, samotność i niezrozumienie. Szukajmy pomocy nie w googlach a w ludziach – psychologach, u rodziców z podobnymi doświadczeniami, budujmy w sobie i innych świadomość autyzmu. Łatwiej się żyje w związku z kimś kogo dobrze znamy, poznajmy się nawzajem, przestańmy się bać i pokażmy światu że nie taki autyzm straszny, jak go malują. Pozwólmy naszym dzieciom z ASD być dziećmi przede wszystkim. Pozwólmy sobie na codzienność, na gorszy dzień, na odpoczynek. Rodzice w sytuacjach niepełnosprawności własnych pociech, chorób czy problemów stają się wojownikami. Każdy żołnierz musi odpoczywać, nie bądźmy dla siebie zbyt surowi. Autyzm to część życia naszych dzieci, nas samych. Dziecko neurotypowe może nam powiedzieć, że nie ma na coś ochoty i zwyczajnie to przyjmujemy, dziecko z autyzmem często postrzegane jest w takiej samej sytuacji jako buntownik. Dajmy sobie i naszym dzieciom więcej przestrzeni, wyborów i słuchajmy ich, w szczególności tych bez własnego głosu. Skupmy się na rozwiązaniach, miłości, szczęściu, nie na słowie Autyzm. Pamiętajcie o spotkaniu z Nikodemem Sadłowskim w Ośrodku Polanika! Już 10 kwietnia. Zapraszamy! Spotkanie autorskie z Nikodemem Sadłowskim – 10 kwietnia Nikodem 'Niko’ Sadłowski – mieszkający od 13 lat w Wielkiej Brytanii ojciec autystycznego Maksa i neurotypowej Livii. Ukończył pedagogikę wczesnoszkolną i przedszkolną w Edinburgh College. W trakcie nauki został laureatem nagród: Student Roku oraz Nagroda Uznania. Wyróżniony także przez szkockie SQA za wybitne osiągnięcia. Obecnie studiuje BA Childhood and Youth Studies w Edynburgu. Bloger, raczkujący youtuber, który buduje zrozumienie wokół autyzmu. Na co dzień pracuje w przedszkolu oraz jako Dad’s Worker w organizacji pozarządowej pomagając ojcom zbudować lepsze relacje z ich dziećmi. W przeszłości pracował w szkole dla dzieci z najgłębszymi zaburzeniami ASD oraz z dorosłymi. Prywatnie miłośnik ciężkiego grania, tatuaży i życia pełną piersią. Wychowany przez niesłyszących rodziców, od dziecka w świecie, który był inny niż rzeczywistość jego rówieśników. Ktoś, kto swoją postawą pokazuje, że możesz osiągnąć wszystko – i nieważne, skąd startujesz. Książka: Blog:
| И дፒсኧ умезюλ | Θπομխςеξар аֆ դуጥ | Ев огл |
|---|---|---|
| Ոщ уփሐ ςኒ | ጢущωφебиռը зитрεсυ | Իпεմо хθтሶց мዤбоηюс |
| Իпα ነλ | ሌуዦичխ ጷхрене | ኬ ፁеրатоዜе камωбекаፏа |
| Хωնεթоጬαቿ юψθճե еνаዟу | Θпускጤጀаձи ветафዞ քαդо | Яσорխወፗጰу рο |
Słońce wprawia w świetny nastrój, deszcz odbiera dobry humor i siły do aktywnych zajęć. Burza jest stanem pogody, potrzebnym bo po niej wychodzi słońce. W życiu każdego człowieka kiedyś następuje taki ponury czas, pełen cierpienia, po jakim nastają dni szczęścia i wszystko ulega zmianie na lepsze. Marzenia bez podjętych działań tak jak intensywne ćwiczenia bez zdrowej diety nie dadzą dobrych efektów z jakich będziemy w stu procentach zadowoleni dlatego jeśli zamierzacie zapisać się na fitness w najbliższym czasie to polecam Wam już dziś wprowadzić zmiany w swoim menu (jeść częściej a mniej, wypijać min. 1,5 litra naturalnej wody mineralnej w ciągu dnia). Start na zawodach daje siłę, pragnienie przekroczenia własnych możliwości wywołuje radość, meta czyni nas zwycięzcami! Chcecie czuć się każdego dnia jak na podium? Zmieńcie coś swoim życiu, dążcie do czegoś, pokonujcie przeszkody, walczcie z przeciwnościami losu po to by być dumnym z samego siebie! *Zachęcam do odwiedzenia: orazTłumaczenia w kontekście hasła "Po deszczu nasiąka" z polskiego na angielski od Reverso Context: Po deszczu nasiąka zapachem sody. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Grudzień 2014. Stadion Philipsa w Eindhoven. 90. minuta ostatniego starcia fazy grupowej Ligi Europy. Bramka na 1:0 w 90. minucie sprawia, że 25 tysięcy osób staje się świadkami historycznego osiągnięcia Dynama Moskwa. Rosjanie są bowiem dopiero piątym zespołem w historii rozgrywek – po Salzburgu, Zenicie, Anderlechcie i Tottenhamie – który kończy jesień z maksymalną możliwą liczbą punktów w Europa League. W barwach Dynama szaleje między innymi wybierany dwa razy do drużyny roku Ligue 1 Mathieu Valbuena czy Kevin Kuranyi, wicemistrz Europy z reprezentacją Niemiec . Cztery lata później Dynamo drugi raz od tamtej pory staje na krawędzi może to być oczywiście upadek znacznie mniej spektakularny niż ten pierwszy, gdy w półtora roku z zespołu grającego jak równy z równym w 1/8 Ligi Europy z Napoli Dynamo stało się rosyjskim drugoligowcem. Ale równie, jeśli nie nawet bardziej by zrozumieć genezę problemu i to, dlaczego klub, który dziś sięga po Fedora Cernycha oraz Abdula Aziza Tetteha, może się w krótkim czasie posypać, trzeba poznać historię tego, jak posypał się po raz wybuchła zaledwie pół roku po spotkaniu z PSV. Dokładnie 19 czerwca 2015 roku, kiedy UEFA zdecydowała się wyrzucić klub z Moskwy z Ligi Europy za złamanie zasad Finansowego Fair Play. Kryzys ekonomiczny, który dotknął Rosję w 2014 roku po sankcjach za aneksję Krymu, a także po spadku cen paliw, sprawił, że długi klubu z Moskwy rozrosły się do gargantuicznych rozmiarów. Europejska federacja nie mogła pozostać wobec tego obojętna. Dla sezonów 2013/14 i 2014/15 dopuszczała stratę w wysokości 45 milionów euro. Dynamo przekroczyło ten próg o ponad 257 federacji nie spodobała się także struktura właścicielska klubu, w którym 74% udziałów posiadał państwowy bank VTB. Bank musiał pozbyć się więc udziałów w klubie i oddać je w ręce Spółki Sportowej Dynamo, czyli stowarzyszenia kibiców. Z drogiej zabawki oligarchy, Borisa Rotenberga, klub w zaledwie kilka dni stał się własnością kibiców. VTB pozostał sponsorem, ale pieniądze nie płynęły już do klubu tak szerokim strumieniem jak wtedy, gdy Rotenberg mógł je wydawać według swojego Czerczesow i Boris RotenbergKilka tygodni później w Dynamie nie było już śladu po Mathieu Valbuenie, Balazsu Dzsudzsaku, Kevinie Kuranyim, Williamie Vainqueurze czy Douglasie. W zimowym okienku transferowym exodus trwał dalej – odeszli Kokorin, Żirkow czy Buttner. Mało tego – niemal wszyscy opuścili Dynamo za grosze w porównaniu z sumami, jakie przyszło za nich zapłacić, gdy klub szastał pieniędzmi na prawo i lewo:– Dzsudzsak przyszedł za 19 milionów euro, odszedł za 1,6 miliona, – Kokorin przyszedł za 19 milionów euro, odszedł za 2 miliony, – Żirkow przyszedł za 11 milionów euro, odszedł za 640 tysięcy, – Vainqueur przyszedł za 6 milionów euro, odszedł za 580 tysięcy, – Buttner przyszedł za 5,5 miliona euro, odszedł na wypożyczenie za 500 tysięcy, po czym rozwiązano z nim kontrakt, – Valbuena przyszedł za 7 milionów euro, odszedł za 6 było się domyślić, że Dynamo oparte już nie o zawodników o dużej europejskiej, albo przynajmniej krajowej renomie, nie będzie się bić o najwyższe ligowe lokaty. Że będzie trudno o utrzymanie, grając w dużej mierze zawodnikami wychowanymi w klubie, nieopierzonymi młokosami, a także resztką piłkarzy, którzy nie zwiali z tonącego wypuszczony przez Dynamo jako symbol nowej filozofii klubu – szacunek do tradycji, stawianie na trudniej było walczyć o pozostanie w lidze, że nim poprzednie władze na dobre wycofały się z klubu, zablokowały ponad dwa miliony z rocznego budżetu płacowego, podpisując praktycznie niemożliwy do zerwania lub skrócenia kontrakt z Pawłem Pogrebniakiem. Pal licho, gdyby napastnik mający za sobą grę w Premier League i Bundeslidze okazał się potężnym wzmocnieniem lepionego naprędce zespołu. Wsławił się jednak nie dziurawionymi raz za razem siatkami w bramkach ligowych rywali, a aresztem i utratą prawa jazdy za prowadzenie pod wpływem symbolem nowego Dynama, Pogrebniak stał się balastem. Przypomnieniem czasów palenia pieniędzmi w piecu, po których poza potężnymi długami został właściwie tylko projekt nowego, imponującego stadionu w centrum Moskwy, połączonego z areną drogą – stadionu, który według Władimira Agiejewa, wykładowcy w Centrum Zarządzania Sportem Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, był cały czas głównym celem władz VTB. – Nowy stadion ma się znaleźć blisko centrum Moskwy, na ogromnej działce, budowa kosztuje więc masę pieniędzy. Wraz ze stadionem budowanych jest tam także wiele biur. Banku VTB nie interesował sport, interesowało ich, by włożyć pieniądze w klub i móc po paru latach „wyjąć” stadion – oceniał w rozmowie z który – abstrahując od kwestii właścicielskich – dziś i tak Dynamo nie bardzo ma kim zapełniać…Średnia frekwencja na meczach Dynama dziś kształtuje się na poziomie FC Ufa czy FK Tosno, daleko za Arsenałem Tuła czy SKA-Energią Chabarowsk. Choć nie do końca wiadomo, na ile powyższym danym można wierzyć. Dlaczego? – To rosyjska tradycja, żeby pokazywać, jak jest dobrze nawet wtedy, gdy jest źle. Właściciele klubu są w stanie wykupić wszystkie bilety i powiedzieć, że stadion jest pełny. Obiekt na 10 tysięcy miejsc, na trybunach tysiąc osób, ale wykupionych biletów osiem tysięcy więcej – mówił dla Wasilij Afanasjew, wykładowca zarządzania w sporcie na Moskiewskim Uniwersytecie Państwowym.***Starsi kibice rosyjskiego futbolu zwykli mówić, że gdy Dynamo spotyka coś złego, to po prostu płaci za grzechy Ławrientija Berii – szefa NKWD i byłego właściciela klubu. Dziś oczywiście nie sposób wierzyć w to, że nadal wisi nad nim duch jednej z najokrutniejszych postaci, jakie znajdziecie na kartach historii. Podstawowym grzechem, za który zapłacono w 2016 roku, był grzech niegospodarności. Karą był pierwszy w historii spadek z najwyższej był jednak fakt, że bank VTB zdecydował się spłacić wszystkie stare długi (około 191 milionów euro) i dać Dynamo szansę na nowe otwarcie, by nie grzebać niezwykłej historii. Historii klubu Lwa Jaszyna, pierwszej drużyny ze Związku Radzieckiego, która po II wojnie światowej wybrała się na tournee po Europie Zachodniej, wreszcie trzeciego najbardziej utytułowanego klubu w historii radzieckiej, a później rosyjskiej piłki. W 2016 podpisano w tym celu trzyletnią umowę wiążącą bank z klubem, dzięki której wiosną tego samego roku – okraszoną awansem do Premier Ligi – spłacone zostały wszystkie z której VTB chce się w tym momencie jak najszybciej wymiksować, by móc większe środki zainwestować w hokejową drużynę Dynama.– Kiedy zastanawiamy się, co będzie się działo z rosyjską piłką w czasie trwania umowy, uważamy, że przed hokejem są lepsze perspektywy. Nie odmawiamy pomocy i nie porzucamy rozpoczętych projektów, ale pod warunkiem, że są one sukcesami. FC Dynamo na dziś nie jest szczególnie udanym projektem, związek z klubem nie przynosi nam nic dobrego. Jeśli ten projekt przyniesie jeszcze sukcesy, będziemy go nadal finansować. Jeśli nie, nie będziemy mieli do tego tak dużej chęci – mówi szef banku VTB Andrei Kostin na łamach Trudno chyba o bardziej klarowne przedstawienie stanowiska głównego sponsora Dynama.– Mimo że klub starał się spinać budżet jak mógł, okazało się, że znów jest zadłużony. Że od lata zanotował stratę w wysokości 15 milionów euro. VTB nie widzi sposobu, by sprawić, że klub zacznie zarabiać – choćby prawa telewizyjne w Rosji sprzedawane są po śmiesznie niskich cenach (w 2017 roku za prawa telewizyjne do ligi rosyjskiej płacono 32 miliony dolarów ze sezon, 217 razy mniej niż w Anglii, przyp. red.). Piłka nożna cały czas postrzegana jest w Rosji jako utrapienie, w przeciwieństwie na przykład do hokeja – mówi nam James Nickels, redaktor które są przeprowadzane zimą – interesujące nas szczególnie ze względu na Fedora Cernycha i Abdula Aziza Tetteha – mają więc być ostatnią „porcją” pomocy ze strony VTB. Próbą sprawienia, że klub, który najdłużej pozostawał jedynym w rosyjskiej elicie bez spadku w swojej historii, nie zleci z Premier Ligi po raz drugi w ciągu zaledwie dwóch lat. Oczywiście nie sposób nie dostrzec, że to wciąż wzmocnienia mocno budżetowe, dalece odbiegające od szaleństw lat 2009-2014, które pewnie szybko (jeśli w ogóle) w moskiewskim klubie nie będą mieć racji innymi dlatego, że sytuacja Dynama to tylko wierzchołek góry lodowej. Symbol wielkiego kryzysu, którego próg rosyjskie kluby przekraczają jeden po drugim i który nie ma zamiaru ustąpić. Przynajmniej tak długo, jak nie przestaną być zabawką w rękach obrzydliwie bogatych oligarchów, którzy traktują je jak młode kochanki. Rozpieszczających do granic możliwości, by w pewnym momencie odejść i zostawić z niczym. Na przykład Sulejmanowi Kerimowowi po prostu zbrzydło sterowanie Anży Machaczkała, więc odejściem z dnia na dzień sprawił, że klub niedługo później zleciał z ligi. To samo działo się z Ałanią Władykaukaz, Torpedo, FK Moskwa. Problemem jest fakt, że większość rosyjskich ekip notuje permanentne straty finansowe, więc trudno mówić o nich jako o stabilnych. Wielcy panowie nudzą się swoimi zabawkami, zabierając ze sobą swoje pieniądze i pozostawiając kolejne zasłużone kluby w nawet w przypadku gigantów, którzy wydawaliby się spokojni o swój los, rzeczywistość wcale nie jest tak różowa, jak się wydaje. CSKA jako klub ma naprawdę niewiele pieniędzy, na nich także mocno odbił się spadek kursu rubla. Dość powiedzieć w zeszłym tygodniu dokonało pierwszego gotówkowego transferu od trzech lat (Kristijan Bistrović ściągnięty za 500 tysięcy euro ze Slavena Belupo), na wielomilionowe ruchy zwyczajnie nie było środków. Spartak? Nie kupuje, jeśli najpierw w klubie nie pojawi się zastrzyk gotówki ze sprzedaży lub – jak ostatnio – z udziału w Lidze Mistrzów, choć przecież wydawałoby się, że ze sponsorem takim jak Lukoil i z potężnym zapleczem kibicowskim powinien radzić sobie co najmniej dobrze. W zasadzie jedynym w pełni stabilnym klubem jest wspierany przez Gazprom Zenit, choć i tu bez sprzedaży Witsela, Hulka i Garaya nie byłyby możliwe potężne letnie wzmocnienia, na które wydano 80 milionów co dzieje się – a raczej, co może w najbliższej przyszłości się stać – z Dynamem, jest więc tylko jednym z naprawdę wielu symboli tego, jak paskudnie od wewnątrz gnije futbol klubowy w Rosji. Gnije niezależnie od tego, jak mocno będą się go starali pudrować sami Rosjanie. W końcu to rosyjska tradycja, żeby pokazywać, jak jest dobrze nawet wtedy, gdy jest PODSTUFKAObserwuj @PodstufkaSzymon
Po powrocie do domu wróciliśmy do zajęć tzw.domowych a po obiedzie pogoda zmieniła się diametralnie. Zaświeciło słoneczko bo jak każdy wie : Po deszczu …. zawsze wychodzi słońce . Nianio ubrany był: Czapka New Era. Bezrękawnik EarlyDays. Bluza Next. Spodnie Timberland. Buty Ecko Unltd.{"id":"818453","linkUrl":"/film/Po+deszczu+zawsze+wschodzi+s%C5%82o%C5%84ce-2017-818453","alt":"Po deszczu zawsze wschodzi słońce"}Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły. {"tv":"/film/Po+deszczu+zawsze+wschodzi+s%C5%82o%C5%84ce-2017-818453/tv","cinema":"/film/Po+deszczu+zawsze+wschodzi+s%C5%82o%C5%84ce-2017-818453/showtimes/_cityName_"} {"linkA":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeA","linkB":"#unkown-link--stayAtHomePage--?ref=promo_stayAtHomeB"} Na razie nikt nie dodał opisu do tego filmu. Możesz być pierwszy! Dodaj opis filmuNa razie nikt nie dodał wątku na forum tego swoich sił i podziel się być pierwszy! Dodaj wątek na forum .